Vervolg van week 4 2025 Spanje – Portugal in het voorjaar.
Week 5
Maandag 10 maart 2025
Prima geslapen, maar om 7 uur worden we gewekt door een grote bus die voor ons op de parkeerplaats gaat keren en een tijdje blijft staan met de (diesel)motor aan. Even later komt er een vuilniswagen om een container leeg te halen en bijna direct daar achteraan nog een.
De mensen die hun camper daar achter hadden geparkeerd zijn nu zéker wel wakker.
Wij willen vandaag via Merida naar Badajoz. In Merida is het al erg druk en vinden we zo geen parkeerplek, dan maar direct door naar Badajoz via de kleinere binnenwegen. Als we in Bazajoz aankomen rijden we meteen door naar de camperplek en parkeren daar de auto, nu er nog een paar plekjes vrij zijn. De camperplek ligt onderaan de oude brug, maar die is nu enkel in gebruik voor voetgangers. We gaan Badajoz in via de oude brug en als we bijna aan de overkant zijn ziet Herman ineens een kwak, niet één maar zeker tien tellen we! De kwak is een vogel die wij nog nooit in het echt gezien hebben en nu nog wel tien bij elkaar!
We wandelen het centrum in en kijken er wat rond, zien mooie gevels, vinden een cache in een mooi straatje. Bekijken het Alcazaba, dit is een oude Moorse citadel in Badajoz, het ziet er mooi uit en men is nog druk met de restauratie.
We vinden er enkele caches en als het dan begint te regenen duiken we een klein restaurantje in om te eten. Prima gegeten bij La Cacharreria Bellotari aan het Plaza Alta en niet duur.
Als we buitenkomen regent het nog steeds en met de regenjassen aan lopen we terug naar de camperplek die inmiddels helemaal vol staat, er rijden al mensen rondjes en het is pas vier uur.
We doen het dak van de auto omhoog en zetten de kachel aan, hier blijven we maar staan vanavond. Rond half zes wordt het eindelijk droog en begint de zon weer te schijnen. We trekken de jas weer aan en gaan nog even de brug over naar de citadel, we hebben nog niet alles gezien in de regen.
Dinsdag 11 maart 2025
We hebben goed geslapen op deze prima plek voor een overnachting en lekker dichtbij het oude centrum.
Na vanmorgen alle weer-apps bekeken te hebben, besluiten we om toch door te rijden naar Portugal. We vertrekken en rijden eerst naar een supermarkt, het bijzondere aan deze is dat je gewoon de parkeerplaats naar binnenrijdt en er via de parkeergarage weer uit moet rijden en die heeft een maximale hoogte van 2.10 m, altijd spannend!
Dan rijden we richting Portugal en als eerste naar Elvas, daar moet een bijzonder fort te bezoeken zijn, Forte de Nossa Senhora da Graça, en dat willen we doen.
Het fort is gelegen op een grote heuvel ten noorden van de stad Elvas en is een opvallend voorbeeld van militaire architectuur uit de 16e eeuw. Forte da Graça of Lippe werd gebouwd in de 18e eeuw en wordt door veel historici beschouwd als een van de machtigste bastionforten ter wereld. Het ontwerp en de bouw ervan zijn nog steeds origineel.
De hoogte is altijd van groot belang geweest: zelfs in de 19e eeuw, hier bevond zich de kleine kapel van Santa Maria da Graça, waarvan de herbouw destijds te danken was aan de overgrootmoeder van Vasco da Gama; Tijdens de Restauratieoorlog in 1658 bouwden de Spanjaarden hier een bolwerk om de stad Elvas aan te vallen.
De bouw van de vesting begon in 1763 en de gigantische werken zouden pas in 1792 voltooid zijn.
Forte da Graça bestaat uit drie delen: de buitenwerken, het hoofdgedeelte en het centrale bolwerk. Het is een voorbeeld van militaire architectuur in Vauban-stijl. Het centrale lichaam bestaat uit vier bastions, met de fenomenaal mooie hoofdingang.
In 1856 nam de oorlog alweer een andere wending en werd in deze ruimte een strafinrichting opgericht. In 1894 werd een tuchthuis opgericht, waar verschillende politieke gevangenen vanaf de Eerste Republiek tot 1974 werden vastgehouden.
We blijken meteen een tijdwinst van een uur te hebben, het is hier in Portugal een uur vroeger dan in Spanje. We komen aan bij het fort als het opent om 10 uur en kunnen als eerste naar binnen.
We struinen door allerlei gangen en komen in het gouverneurshuis terecht en kunnen helemaal naar boven tot bovenop het dak waar we een fenomenaal uitzicht hebben en waar we zowaar ook nog een geocache vinden.
De toegang tot dit fort is slechts 5 euro p.p, maar pensionado’s mogen voor half geld.
In de verte zien we een gigantisch aquaduct liggen, daar willen we ook nog heen.
Teug bij de auto gaan we eerst lunchen en daarna rijden we door naar de stad om een stukje van het bijzondere Amoreira-aquaduct, gebouwd in de 16e en 17e eeuw te bekijken dat een totale lengte heeft van 7.790 m, een hoogte van 31m en heeft 853 bogen. Een bijzonder bouwwerk met ook het wapen van de stad erop.
Sinds de tijd van de Arabische bezetting krijgt Elvas water uit de Alcalá-bron en nu zou de fontein op het centrale plein in de stad er nog steeds door bevoorraad worden.
Dan rijden wij door via een landschap met veel olijf- en wijnbouw en weilanden met koeien verder naar het westen. Vanaf Vimeiro wordt het landschap mooier, minder vlak.
Onderweg komen we door een klein dorpje met een bijzonder kerkje in een grote steen/rots.
We rijden door via Coruche, waar de rivier hier helemaal buiten de oevers getreden is, naar Vila Nova da Erra voor de camperplek Autocaravanas da Erra. Een rustige plek met voorzieningen en alles (nu nog) gratis. We zitten hier nog even lekker in de zon. Het schijnt dat hier ’s morgens de bakker ook langs komt, we zullen het ervaren. Het was vandaag op een enkel buitje na, mooi zonnig weer.
Overnachting gratis.
Woensdag 12 maart 2025
Nadat we vanmorgen door de haan gewekt zijn, horen we tijdens het ontbijt regelmatig de roep van de hop.
Of de bakker hier inderdaad komt weten we niet, daar wachten we niet op maar we vertrekken.
Langs de Rio Sorraia rijden we terug naar Coruche en verbazen ons weer over de sproei-installaties die we in het water zien staan in het veld, zover is de rivier buiten haar oevers nu.
Toeval of niet, maar het valt ons gisteren en vandaag op dat de Portugese chauffeurs heel anders rijden dan de Spaanse. Er wordt harder gereden en gevaarlijker ingehaald én geclaxonneerd.
We rijden vandaag naar Sintra bij Lissabon en zien onderweg veel ooievaars en kurkbomen.
In Samora Correia doen we boodschappen en zien hier even later ook opvallend veel Chinese winkels en reclame.
Het wordt hier steeds drukker en we besluiten om toch maar de snelweg te nemen om de files op de gewone wegen te ontlopen. Lissabon voorbij en eindelijk in het mooie Sintra aangekomen is het er ontzettend druk! We rijden het plaatsje door en volgen de soms erg smalle eenrichtingsweg N 375 en komen hiermee langs een aantal bezienswaardigheden, een beetje slalommend tussen de vele toeristen hier door, wat een drukte! We zien wachtrijen en rijden door totdat we een parkeerplaats tegenkomen waar ruimte genoeg is, bij Park and Palace of Monserrate. We parkeren de auto en gaan eerst lunchen, daarna kijken we hier wat rond en vinden een cache.
Sintra en die paleizen, het is vast heel erg mooi, maar gezien die al lange rijen bij de ingang, voor ons te druk.
We hebben ons buik al vol van deze drukte en rijden door naar zee naar Farol do Cabo Raso.
We parkeren de auto en kijken uit over zee, Herman loopt naar beneden naar het strand om Steenlopers (vogels) te fotograferen. Het is heerlijk om hier even rustig van de natuur te kunnen genieten.
We willen vanavond op een camping en dat wordt een camping onder Lissabon, we volgen eerst de kustweg en dan nog een stukje snelweg om via de brug de Taag over te steken en af te slaan naar Campisimo Orbitur Costa de Caparica.
We blijven hier overnachten en bedenken nog of we morgen Lissabon in willen. Een prima camping met eenvoudig maar schoon sanitair.
We parkeren de auto en gaan wandelen naar zee en vinden in de omgeving enkele caches. Aan zee kijken we naar de surfers die in zee wachten op een goede golf.
Daarna terug naar de camping en als we de restaurant/bar/winkeltje binnenlopen, zien we dat men hier ook gasflessen verkoopt. We kunnen hier onze bijna lege blauwe gasfles 907 omruilen voor een volle voor slechts 19,95, een prima prijs! We hadden hem op de terugweg in Frankrijk willen omruilen, maar hier is het nog voordeliger. Thuis betalen we 45 euro voor het omruilen van de gasfles.
Overnachting 16,95 zonder elektrisch.
Donderdag 13 maart 2025
Prima geslapen hier en van een heerlijk warme douche genoten.
We hebben besloten om niet de stad in te gaan, het is er te druk. We hebben beiden wat behoefte aan rust, maar voor we die krijgen moeten we eerst uit deze omgeving weg, wat een drukte!
We rijden via Almara naar het zuiden en willen onderweg boodschappen doen, we parkeren in een parkeergarage, de enige mogelijkheid hier en zien wat vreemde figuren rondlopen. We stappen direct weer in en rijden de parkeergarage en deze wijk uit. Een tijd later in een andere omgeving gaan we wel boodschappen doen, hier voelt het wel goed.
Hierna gaan we verder richting de kust, we willen naar het zuidelijke puntje en wel naar Santuario de Nossa Senhora do Cabo Espichel bij de vuurtoren vlakbij Sesimbra. Maar voordat we daar zijn slaan we af naar Praia das Bicas, een prachtig stuk strand met geweldige golven. We lopen de trap af naar het strand en genieten van het uitzicht. Het blijft toch bijzonder de golven te horen die ‘aan komen rollen’ en omslaan.
Terug bij de auto gaan we hier lunchen en dan zien we een paraglider vlak boven ons en even later gaat er vlak naast ons een wegvliegen.
We vervolgen onze route naar het zuidelijke puntje naar de vuurtoren en het oude kerkje en pelgrimsoord, een mooie en bijzondere plek.
We wandelen hier rond, gaan bij de vuurtoren Cabo Espichel kijken en vinden hier wat caches. We worden rozig van de zeelucht, wind en zon.
Het is een nogal winderige plek en daarom zoeken we een andere overnachtingsplek. We komen uit op Parque Minicapal de Campismo bij Sesimbra, een stille en verouderde camping waar we samen met 5 campers en 1 caravan staan.
Overnachting € 12,04 zonder elektrisch.
Vrijdag 14 maart 2025
We vertrekken vanmorgen van de camping en rijden door de stad Sesimbra om boodschappen te doen en benzine te tanken. Onderweg zit een tegenligger niet op te letten en komt langzaam op onze rijbaan, er heeft niet veel ruimte meer gezeten tussen die auto, onze auto en de vangrail rechts van ons. Dit was behoorlijk schrikken, maar het ging weer nét goed, net als later op de dag bij een inhaalmanoeuvre van een tegenligger. De rijstijl van menig Portugees laat wel te wensen over.
Na de boodschappen vervolgen we de weg naar Setúbal via de mooie en rustige weg door Nationaal Park Arrabida, waarbij we onderweg mooi uitzicht hebben op de zee, Setúbal en het schiereiland met Tróia.
Op een parkeerplaats met uitzicht op zee en strand gaan we lunchen en daarna verder.
Eenmaal in Setúbal aangekomen rijden we direct door naar de haven om de veerboot te nemen naar het schiereiland Tróia, dit scheelt een heel eind omrijden. We kopen een ticket voor 26 euro en 10 minuten later kunnen we aan boord voor een overtocht van 25 minuten. Het deed ons aan onze vakanties in Scandinavië denken, ook omdat het een Noorse boot was.
Vanaf de veerboot slaan we af naar Tróia maar we kunnen onderweg nergens stoppen, er staan borden die verwijzen naar ruïnes, maar de weg erheen is afgesloten en parkeerplaatsen zijn er ook niet.
We rijden verder richting het zuiden en vinden onderweg in het plaatsje Aldeia de Santo André bij de kerk een cache.
We lopen even over de nabij gelegen begraafplaats en het valt ons op dat de graven hier veelal van wit marmer zijn en met een foto erop van de overledene en soms een raampje aan het ‘voeteneind”, heel bijzonder.
Daarna rijden we door op zoek naar een overnachtingsplek. Camperplekken vinden we hier niet echt en we komen voor vanavond uit op Acsi camping Villa Park Zambujeira net buiten het stadje Zambujeira do Mar. Een grote camping die voller staat dan wij verwacht hadden, “zoek maar een plekje uit”, maar dat waren er niet zoveel meer. Het tentenveld is wel leeg, maar verder staat het vol met campers en enkele caravans. We vinden toch nog een plekje en installeren ons. We gaan wat rondkijken en komen langs het ‘restaurant’ van de camping en eten daar wat, een pizza en pasta.
Na het eten leeft Herman zich nog even uit op de flipperkast die in de gameroom staat en bekijken we het binnen- en buitenbad maar het water voelt niet aantrekkelijk genoeg.
We lopen nog naar een cache die naast de camping ligt en dan terug naar de camper voor de koffie.
Overnachting 17 euro alles inclusief.
Zaterdag 15 maart 2025
Vanmorgen zijn we al vroeg wakker door een aantal hanen die veel lawaai maakten samen.
We vertrekken van de camping en rijden dan eerst het plaatsje Zambujeira do Mar in.
Een rustig plaatsje met een mooi plein aan zee. We parkeren de auto en kijken aan het strand en vinden hier een geocache. Als we hier rondlopen komen er steeds meer wandelaars langs die hier de lange afstandswandeling lopen langs de kust. Het doet ons even denken aan Santiago, daar was het ook druk met wandelaars, hier zijn het met name Engelsen en Duitsers die voorbij komen.
Wij rijden de weg verder langs de kust volgen deze tot Odeceixe, daar gaan we even het dorp in. We vinden een mooi parkeerplekje en wandelen het dorp door voor een labcache en een cache bij de molen, boven op de heuvel. Leuke straatjes zien we en mooie uitzichten onderweg naar de molen.
Eenmaal terug bij de auto rijden we onze route verder naar Aljezur en bekijken het plaatsje en de kerk en proberen er een cache te vinden, wat niet lukt.
Terug bij de auto gaan we lunchen en daarna weer verder richting het zuiden.
We vinden een camperplek in Vila do Bispo. Area de autocaravanas Vento Norte, een betaalde plek, maar de gratis plek op de parkeerplaats van de Lidl langs de doorgaande weg vinden wij niets.
Deze camperplek ligt aan de andere kant van de Lidl en ligt daardoor rustiger en verder van de doorgaande weg af. We vinden een lege plek en zitten eerst even lekker buiten in de zon, daarna lopen we het stadje in. Het stadje valt wat tegen, er valt niet veel te beleven of te zien, we vinden wel twee geocaches en gaan dan terug naar de camperplek om nog lekker in de zon te zitten.
We zagen vandaag twee keer een blauwe ekster, maar helaas geen foto ervan.
Overnachting 10 euro.
Zondag 16 maart 2025
We waren vanmorgen weer op tijd op en toen de zon doorkwam scheen deze lekker naar binnen en zaten we met de schuifdeur open in de zon te ontbijten.
Als we vertrekken gaan we eerst bij de naastgelegen Lidl een boodschap doen en rijden dan naar de Vuurtoren van Cabo de Sāo Vicente. De vuurtoren is gelegen op de zuidwestelijke punt van Portugal, op een prachtige plek met een prachtig uitzicht.
Helaas is de vuurtoren sinds vorig jaar niet meer voor het publiek toegankelijk.
We lopen hier nog lekker in de zon en vinden hier ook enkele caches.
We rijden door naar Fort Sagres maar hier is het al erg druk, er zijn net enkele bussen aangekomen én het begint te regenen. We hebben geen zin om ons in die drukte te mengen, er staat als een rij voor de kassa en wij slaan een bezoek aan dit fort over. Snel terug naar de auto want het regent inmiddels harder en we hebben geen jas aan.
We rijden verder Lagos en duiken hier de Pingo Dose in, een supermarkt met eetgelegenheid. Een plek om tijdens de harde regenbui even te lunchen. We lopen daarna deze supermarkt door en gaan dan weer de auto in.
Bij Odiáxere zien we dicht bij de weg heel veel ooievaarsnesten, wel vijftig op een rij in een soort knotwilg rondom een weiland, een bijzonder gezicht.
Verderop in Alcantarilla zien we bij een kerkje een kleine bottenkapel die ons doet denken aan de bottenkapel in het, toen nog, Tsjechoslowaakse Kutnahora waar we geweest zijn.
Hierna gaan we op zoek naar een camperplek en dat wordt Parque de Rio in Silves. Dit moet ook een mooi plaats zijn, we zien een kasteel of fort bovenop de heuvel, maar het regent nog steeds erg hard en dat blijft het de rest van de dag ook doen. We blijven binnen in de hoop dat het morgenochtend iets beter zal zijn.
We staan in elk geval op een plek met redelijk harde ondergrond en grind, waar het water weg kan.
Overnachting 9 euro.
Lees verder bij week 6.
Geef een reactie