Donderdag 24 april
Om half acht vanmorgen zat Herman zijn 24/7 bereikbaarheidsdienst er op en aangezien hij vannacht er niet uit hoefde te werken, kunnen we om kwart voor acht vertrekken.
We rijden eerst richting Reusel, we hebben daar in oktober een geocache gedaan, een multi van ruim 8 km, waarvan we de cache nog niet gevonden hebben. Nu met het juiste eindcoördinaat nogmaals op pad en nu wel gevonden. Hier in het bos nemen we een kop koffie en eten we een broodje terwijl we met Marloes bellen die vanmorgen de uitslag van de mri heeft gekregen en nu zeker weet dat ze in juni geopereerd moet worden aan haar schouder, het gevolg van een valpartij tijdens het snowboarden in februari.
Wij vervolgen onze weg door België richting Limoges. Onderweg langs de snelweg vinden we nog een keer een geocache bij een picknickplaats, waar we dan ook gelijk maar eten. Onderweg op de snelweg lijkt een vrachtwagen een kunststof kap te verliezen of hij reed erover heen. Het gevolg is dat wij het op de motorkap en tegen de voorruit krijgen We zijn blij dat de ruit onbeschadigd lijkt, maar later op een parkeerplaats zien we dat er zwarte vegen op de motorkap zitten die aanvoelen als krassen, we zullen wel zien wat er later, als we het zwarte eraf gepoetst hebben, nog aan beschadiging overblijft.
We genieten onderweg van de prachtige gele koolzaadvelden en seringen die hier al volop in de bloei staan. We rijden verder tot ongeveer 25 km voorbij Orleans en overnachten op Camping De Sologne in Salbris ( € 17,30 incl. warm water en douche). Een keurige en rustige camping, met eenvoudig maar schoon sanitair, gelegen aan een melkachtig meertje op loopafstand van het centrum van het plaatsje. Rond 18 uur zijn we op de camping, zetten de tent op en maken de van huis meegebrachte, nog bevroren, soep warm. Om 19.15 uur gaan we nog even aan de wandel en vinden alle (twee) geocaches in dit plaatsje. Om 21 uur zijn we terug op de camping, zitten een nog even lekker voor de tent, maar een uurtje later houden we het voor gezien en duiken we de tent in.
www.campingdesologne.fr Gps N 47 25.822 E 002 03.275
Vandaag gereden: 780 km.
Vrijdag 25 april
Het heeft de hele nacht flink geregend, maar vanochtend was het gelukkig wat droger, het miezert zo nu en dan even, maar ondanks de 11 graden voelt het zacht aan en even later komt zelfs de zon er heel even door.
We vervolgen onze weg richting Limoges en doen onderweg een boodschap zoals lekker vers Frans brood en wat wijn.
In de buurt van Limoges willen we het dorp/museum Oradour-sur-Glane bezoeken alvorens door te rijden naar de Pyreneeën.
Oradour-sur-Glane is een dorpje waarvan op 10 juni 1944 op 6 na alle (ruim 600) inwoners omgebracht zijn door de Duitsers en het dorp is verwoest. Na de oorlog is het dorp naast het oorspronkelijke dorp herbouwd. De resten van het oude dorp zijn blijven staan als herinnering aan de gruweldaden en als monument. Verder is er de toegang tot een monument en een museum.
Nadat we het geheel gezien hebben, doen we ook de geocaches die hierbij liggen. Daarna terug naar de auto om te kijken waar we onze tent vanavond zullen opzetten. Zo vroeg in het seizoen zijn veel campings nog gesloten.
Het wordt Camping Domaine de Royères in La Roche l’Abeille.
Het is een kleinschalige boerderij camping waar de campingplaatsen in een jonge boomgaard gesitueerd zijn, keurig sanitair. Het zijn ruime plekken waar we helemaal alleen gebruik van maken en we betalen hiervoor in het laagseizoen € 12.70 (incl. warm water en douche).
We genieten hier van de vogels en de kwakende kikkers en verder van de rust en het uitzicht. Als we ’s avonds naar het sanitairgebouw lopen staat Eugeni in het donker bijna op een erg grote pad, van deze grootte hebben we ze nog niet eerder gezien. Als we beter kijken zien we er nog één.
Www.royeres.nl Gps: N 45 35.125 E 001 16.300
Zaterdag 26 april
Heerlijk geslapen en laat weg. Na een koude en klamme nacht eerst lekker onder de douche en rustig ontbeten bij 8 graden. Om 9 uur eindelijk op pad om een paar caches te doen voor we verder gaan richting Pyreneeën.
Bij Château de Chervix een cache gedaan, leuk klein dorpje (D31). In Pierre Buffiére doen we 2 multicaches, een leuk dorpje.
Via de D21 verder en onderweg, tussen de twee hoge viaducten, is langs het riviertje een mooie picknickplaats waar we ons zojuist gekochte brood gaan eten.
Daarna verder via de D82, D15, richting Eymoutiers. Onderweg doen we wat caches zo ook in Eymoutiers. Het is al laat als we stoppen met cachen en nog een camping moeten zoeken. We besluiten door te rijden naar St. Robert, kijken daar rond in het mooie plaatsje en rijden door naar de camping in Noailles, net onder Brive. Een boerencamping met basis sanitaire voorzieningen. Het is hier en daar inderdaad een beetje een rommeltje en niet superschoon, maar we slapen er goed en hebben zelfs warm water en een goede warme douche en dat alles voor € 10,90.
We zetten de tent op en gaan eten. We zijn al wat laat met alles en hebben al genoeg gelopen vandaag, dus na de koffie blijven we bij de tent zitten en duiken er op tijd in. Morgen verder naar de Pyreneeën.
Camping: “a l’étappe de la ferme” van Jeannette Delmas, 19600 Noailles.
Gps: N 45 06.048 E 001 31.495
Zondag 27 april
Vannacht zijn er weer de nodige buien overgetrokken, maar bij het opstaan was het weer droog. We hebben de tent net ingepakt als er om 8.15 weer even een kort buitje losbarst, maar dan zijn wij al weer op pad.
We rijden van de camping af en gaan eerst de cache doen bij Les Grottes de Lamouroux, daarna gaan we de snelweg op om even een stuk flink door te kunnen rijden.
Een stukje voorbij Toulouse zien we de eerste besneeuwde bergtoppen van de Pyreneeën al in de verte.
Via Pau rijden we richting Sainte-Engrâce. We wilden daar op camping Iberra om vandaaruit morgenochtend naar de Gorges de Kakouetta te gaan. Helaas, de camping ligt er mooi aan het riviertje maar blijkt (nog) gesloten te zijn. We rijden een km of 10 terug naar de camping bij een hotel die we onderweg gezien hebben en daar kunnen we wel overnachten. Er is één toilet en er is water, alleen geen warm water. Dan maar een keer geen warme douche. We betalen hier toch nog 11 euro voor maar hebben het rijk wel weer alleen.
We zetten de tent op en gaan eten maken. Na het eten wandelen we nog naar het dorpje aan de andere kant van de rivier en daarna terug naar de tent.
Camping bij Hotel SNC Bouchet in Licq-Athérey.
Gps: N 43 04.088 W 000 52.641
Maandag 28 april
We wilden vanmorgen vroeg opstaan om op tijd bij de Gorges de Kakouetta te zijn. Het heeft echter vannacht flink geregend en als we wakker worden regent het nog. We zijn daardoor tot 8 uur in bed blijven liggen. Als we om 9 uur van de camping vertrekken is het aardig droog. Het spettert zo nu en dan nog een beetje.
Aangekomen bij de Gorges de Kakouetta gaan we aan de wandel, een erg mooie wandeling door de kloof met aan het eind een waterval en een grot. Het viel toch wel wat tegen voor Eugeni haar knieën. Die knieën deden al zeer en dit pad is zeker niet bevorderlijk . Ondanks de pijnstillers houdt Eugeni het ruim over de helft voor gezien, Herman gaat even vooruit om te kijken of het nog ver is en komt even later terug met de mededelling dat het pad verderop nog lastiger wordt voor mij. Ik stel voor dat ik blijf wachten en Herman loopt alleen verder, maakt foto’s van de waterval en de grot en is een klein half uurtje later terug. Samen lopen we het pad verder terug.
Ik heb steeds meer het idee dat het weer mijn meniscus is die me parten speelt en niet alleen de slijtage, maar goed we zien thuis wel…
We rijden verder naar Gorges d’Holzarté, daar is een wandeling naar een hangbrug en een geocache. Het blijkt weer zo’n zelfde soort pad te zijn met een stijging van 200 meter, dat gaan we maar niet meer proberen. Herman heeft ook ging zin om alleen te gaan, dus we slaan dit over. We eten hier een boterham en rijden dan deze mooie weg verder en via de Col de Laurau komen we Spanje binnen. Boven op de col ligt nog veel sneeuw en Herman loopt er foto’s te maken in zijn bloes met korte mouw bij slechts 4 ̊C. Een lange eenzame weg over de col waarbij we alleen 2 motorrijders tegenkwamen.
Het eerste Spaanse dorp dat we doorrijden is Ochagavia, een mooi dorpje.
We rijden verder naar Hoz de Arbayún, een kloof en tevens nestelplaats van vele gieren. We zien er maar eentje vliegen in de verte.
Verder via Lumbier naar Sangüesa omdat we nog boodschappen moeten doen. Daarna rijden we verder naar Olite een 50 km onder Pamplona omdat we hier het kasteel willen bekijken en om morgen een bezoek te brengen aan natuurpark Bardenas Reales.
We zien hier onderweg geen campings, maar in Olite moet er wel een zijn.
Het is Camping Olite net buiten het plaatsje, het ziet er vreselijk uit maar we zijn moe en het is toch maar voor een nacht.
Een volgebouwde camping met caravans en huisjes met aanbouwsel, wel met (een nog leeg) zwembad en tennisbaan. Een erg lelijke, maar wel schone, camping voor € 20.80 incl. warm water en douche. Het is er, ondanks dat het er vol staat, toch heel rustig en je hoort de vogels nog fluiten. Morgenavond toch écht wat leukers.
Na het eten gaan we er nog even op uit, we gaan nog even het plaatsje bekijken en de cache doen die er ligt. Een bezienswaardig plaatsje.
GPS: N 42 28.869 W 001 38.865
Vandaag gereden 200 km.
Dinsdag 29 april
Vanmorgen weer lang geslapen, we beginnen er bijna een gewoonte van te maken. Het was gisteravond heel rustig op de camping, de camping staat dan wel vol met allerlei ‘huisjes’, caravans en andere campementen, maar er zijn maar weinig mensen aanwezig.
Hadden we gisteren maar 1 toilet en 1 koude douche tot onze beschikking, nu kunnen we kiezen uit een hele rij.
We rijden vanmorgen eerst even naar Tafalla voor een grotere supermarkt om wat boodschappen te doen. Daarna rijden we langs vele druiven- en olijvenplantages door naar Monasterio de la Olivio, we kijken hier wat rond en vervolgen dan onze weg naar Nationaal park Banderas Reales. Voorbij Carcastillo slaan we rechtsaf het park in.
Het is een erg bijzondere omgeving, het doet ons denken aan Amerika en de hoodoos en canyons in Canada. We rijden hier een paar uur rond en eten tussen de middag ergens ons brood met een bijzonder mooi uitzicht. Ook vinden we er een cache, de ander die er zou moeten liggen is niet te vinden.
Tegen half drie rijden we naar de uitgang bij Alguedas.
We zagen vandaag o.a. ooievaars, gieren, raven, leeuweriken en bijeneters. We zagen, te snel voor de foto, een slang, een blauwtje (vlinder) en de eerste hagedis, we zullen er nog vele zien.
We rijden door naar Ayerbe, waar we op camping La Banera een zonnige plek vinden voor € 14,40 incl. warm water en douche).
We zetten de tent op en gaan eten maken.
Na het eten gaan we nog even op pad, we willen nog even kijken bij Castillo de Loarre een km of 7 verderop. Onderweg komen we echter een bordje tegen dat verwijst naar een uitzichtpunt en een plek om gieren te spotten. We slaan dus af naar het uitzichtpunt. Als we in een dorpje terecht komen met smalle straatjes en even niet meer weten welke kant we op moeten, zitten er enkele oudere mannen die lachend wijzen welke kant we op moeten.
We volgen de bordjes uitzichtpunt en castillo en komen na 5 km over een smalle gravelweg uit bij de ruïne van Castillo de Marcuello op een hoogte van ruim 1000 meter en er waait een erg harde en koude wind. Het uitzicht was inderdaad fenomenaal, maar gieren hebben we hier niet gezien.
We rijden terug via een andere weg en slaan onderweg af naar Loarre, zo hoeven we niet door dat zelfde dorpje en die steile afgronden weer terug. Het weggetje naar Loarre bleek niet veel beter te zijn, maar we komen aan bij Castillo de Loarre. We vinden er de cache en kijken er rond. Het kasteel is uiteraard allang gesloten, maar we vinden dat we hier genoeg hebben met het aan de buitenkant te bezichtigen.
De koude wind maakt het ook hier erg koud en we gaan terug naar de camping, waar het gelukkig niet zo waait en het veel aangenamer is.
Tijd om dit verslag bij te werken en voor Herman voor een glaasje Spaanse wijn.
Gps: N 42 16.930 W 000 40.537
Woensdag 30 april
We vertrekken rond half negen van deze prima camping en nemen eerst een kijkje bij Mallos de Riglos, een bijzondere rotsformatie niet ver van de camping.
Daarna rijden we terug naar Ayerbe en nemen daar de afslag naar Sos del Rey Católico. Een niet heel bijzondere weg, minder mooi dan wij verwacht hadden. Het leverde ons wel een FTF (first to find) op bij een geocache die nog nooit gevonden was in het kleine dorpje Fuencalderas. In een ander dorpje onderweg vinden we ook nog een cache. Het is een stille weg, we zijn slechts één vrachtwagen tegengekomen. In het mooie dorpje Uncastillo kopen we nog een brood en vinden onderweg een beschut plekje in de zon om te picknicken.
In Sos vinden we geen grotere supermarkt en dus rijden we door naar Sangüesa om daar onze inkopen voor het avondeten te doen. We kopen meteen eten in voor morgen, aangezien het morgen 1 mei is en waarschijnlijk alle winkels dicht zijn.
Als alles een plekje heeft gekregen in de auto, al dan niet in de koelbox, vertrekken we richting Leyre voor een bezoek aan Monasterio de Leyre.
Het is niet heel bijzonder, maar het leuke hier is dat je de de sleutel meekrijgt van de kerk. Je moet dus zelf de kerk openen en weer sluiten. Wel moesten we heel stil zijn omdat er iemand uit Duitsland bezig was om het kerkorgel te stemmen en ze wilden niet dat hij gestoord zou worden door lawaai van bezoekers.
Wij zijn de enige bezoekers op dit moment en we hebben ons keurig stil gehouden en even gekeken naar de mannen die met het orgel bezig waren, dit hadden we ook nog niet eerder gezien of gehoord.
Als we de sleutel weer inleveren wordt de deur van de crypte voor ons opengedaan en mogen we daar nog even kijken.
We vragen ons af hoe stil het geweest is tijdens het bezoek van de bus met Spanjaarden die na ons de kerk ingingen.
We vinden hier in de buurt nog twee caches en rijden dan door naar Vallei de Hecho om op camping Borda Bisaltico in Gabardito 9 km voorbij Hecha onze tent op te zetten. Een erg mooie en goed verzorgde camping met mooi sanitair voor 19 euro.
De camping ligt zo’n beetje aan het eind van de vallei en ligt dus super rustig en er vliegen dan ook weer regelmatig gieren vliegen boven ons.
Het koelt hier vanavond snel af en dit verslag bijwerken doe ik dit keer dan ook in de tent, lekker in de slaapzak terwijl de koude wind uit de besneeuwde bergen om de tent giert. Binnen is het aangenamer.
Gps: N 42 47.178 W 000 43.831.
Donderdag 1 mei
Het was een nacht met stormachtige wind waarin wij weer blij zijn met ons stormvaste tentje, die staat als een huis. Het weer was vanmorgen weer een stuk beter en het was, door het afnemen van de wind, ook al lang zo koud niet meer als gisteravond.
Tijdens het ontbijt zien we 6 gieren boven ons vliegen, een mooi gezicht. Om half negen vertrekken we en rijden eerst de weg enkele kilometers verder stroomopwaarts om daar nog wat rond te kijken en een cache te doen.
Daarna rijden we terug naar het mooie dorpje Hecho met de bijzondere huizenbouw en de ronde schoorstenen. E zien er toevallig een winkeltje dat toch open is en we nemen meteen lekker vers brood mee.
Via Hecho rijden we richting Ansó, maar voor Ansó buigen we af naar het zuiden, door de Valle de Ansó rijden we naar Foz de Biniés, een weg met hier en daar slecht wegdek, maar wel een mooie route. Onderweg op een mooie picknickplek met uitzicht eten we ons verse brood, terwijl er op een gegeven moment acht gieren boven ons vlogen.
We rijden de weg verder door de mooie kloof van (Foz de) Beniés naar het dorpje Beniés. Een heel klein dorpje bovenop een heuvel met een net zo klein kasteeltje, we vinden er de cache.
We rijden verder naar Monasterio de San Juan de la Peña. We parkeren de auto helemaal boven en bekijken eerst het nieuwe klooster en daarna gaan we met de speciale bus naar het oude klooster dat onderweg tegen de berg aan ligt, maar waar niet geparkeerd mag worden.
Het oude is wel aardig, maar als je de buitenkant gezien hebt, heb je het meeste al gezien omdat het binnen vrij klein is. Het nieuwe daarentegen was wel leuk om te zien, heel modern is de geschiedenis weergegeven.
Eenmaal terug met de bus op de parkeerplaats, stappen we in de auto en rijden dezelfde weg terug en vinden onderweg bij een picknickplek nog een cache.
We willen dan naar de camping in Santa Cilia de Jaca, maar deze camping blijkt, ondanks dat deze is het nieuwe campingboek staat, gesloten en blijkt nu een privé-resort te zijn. We worden door verwezen naar de camping in Jaca. De eerste die we tegenkomen ziet er niet uit en daar willen we niet staan, we rijden dus door naar de tweede.
Onderweg daarheen komt er een grote caravan voor ons te rijden en we blijken dezelfde kant op te gaan. Bij de camping aangekomen gaan deze Spanjaarden ons voor op zoek naar de receptie, maar het ziet er gesloten uit. De man van de caravan belt met het nummer dat bij de ingang staat en het blijkt dat we ons moeten melden in de bar van de camping! Inmiddels is er nog een Nederlands stel met een camper aangekomen en met zijn allen gaan we op weg naar de bar. Een echte Spaanse bar, waar we ons om beurten aanmelden en betalen ( wij 15 euro). We krijgen een ‘druppel’ mee voor de slagboom. Als we dan eindelijk op het vrij lege terrein zijn, zoeken we een plekje. Dan blijken de wc’s op slot te zijn en eindelijk is er één dames douche/toilet gebouwtje open is voor iedereen, voor zowel de mannen als de vrouwen.
Dus 2 wc’s en 3 douches met een gordijntje ervoor voor de hele camping inclusief de huisjes. We laten het even aan de Spanjaarden van de caravan oveer om hier over te klagen.
Ook hier een zwembad dat in deze tijd van het jaar nog leeg en gesloten is.
We zetten de tent op en gaan eten. Na het eten nog even het stadje in en naar het oude fort gereden boven op de berg (Fuente de Rapitán). Daarna terug naar de tent en nog even voor de tent dit verslag bijwerken. Het was weer een mooie dag met zo’n 19 graden en zon. ’s Avonds blijkt alsnog voor de heren aparte toiletten en douches open te zijn gedaan. Dat geeft toch even wat meer privacy.
Gps: N 42 33.184 W 000 33.092
Vrijdag 2 mei 2014
Het is vanmorgen als we opstaan nog maar 6 graden buiten.
Het probleem vanmorgen is dat er geen water is op de camping. Gelukkig waren wij de eersten vanmorgen en hadden wij nog een heel klein straaltje water uit de kraan voor het tanden poetsen. Het douchen zit er dus niet in vanmorgen.
We zetten ’s avonds tijdens het eten koken ook meestal gelijk de koffie en doordat we gisteravond nog het stadje in geweest waren, hebben we die niet opgedronken. We hadden vanmorgen dus toch nog wel warme koffie bij het ontbijt. We hebben ook altijd een fles water in de auto voor reserve.
Als de Nederlanders (uit Deventer) met de camper voor ons van de campingweg willen gaan, blijkt dat zij geen ‘druppel’ hebben gekregen voor de slagboom. Als wij het met onze ‘druppel’ proberen om hen eruit te laten blijkt ook de slagboom niet te werken. De Deventenaren gaan regelen dat er iemand komt en als wij klaar zijn met de tent inpakken, zijn zij weg en staat er iemand bij en kunnen wij er zo uitrijden, mooi geregeld.
We gaan eerst Jaca weer in omdat we er nog een cache willen doen en hopen dat het er ’s morgens vroeg niet zo druk is als tijdens de feestdag gisteren. Het blijkt dat het hier vandaag ook een feestdag is, men viert vandaag ‘Romeria de la Victoria’ (het feest van de overwinning), en er gaat een grote stoet door de straten met verklede mensen en muziekgroepen. We blijven even kijken en schrikken net zo als het publiek als er door een groep saluutschoten gelost worden met oude geweren. De kruitdamp trekt door de straat.
De cache die we hier wilden doen hebben we niet gevonden en de boodschappen die we in deze grotere plaats wilden doen gaan ook niet door, want alle winkels zijn dicht.
We rijden verder naar Sabiñánigo om daar onze boodschappen te doen en gaan daarna eten onderweg langs een binnenweggetje, en lekker in de zon zitten.
We gaan richting Biescas en proberen in die omgeving nog twee caches te doen, maar we stranden steeds op weg er naar toe. We komen uit op, voor ons, ogenschijnlijk onbegaanbare weggetjes of veel te smalle straatjes. Door ons gebrek aan kennis van de Spaanse taal komen we ook niet verder met deze caches.
Uiteindelijk rijden we door naar Broto en Oto en vinden daar nog wel een cache en we nemen een kijkje bij de Cascade de Sorrosal.
We vervolgen onze weg via de HU631 naar Fanlo, ook hier willen we een cache doen maar vinden hem niet.
Dan is het alweer laat en rijden we de HU631 verder, een smalle bochtige, maar mooie weg en gaan via Escalona naar een camping San Marcial bij Salinas de Sin, zo’n 15 km onder Bielsa.
We hadden over deze camping gelezen op internet, het is een kleine boerderijcamping, met een alleraardigste eigenaar Luis, die ons in het Spaans, doorspekt met Engelse en Nederlandse (!) woorden, uitleg geeft van de bezienswaardigheden in de omgeving. Maar we hadden ons er toch iets meer van voorgesteld, meer dat het in een vallei zou liggen en niet in min of meer een kloof.
We willen 2 nachten hier blijven om hier in de omgeving wat meer rond te kunnen kijken en aangezien er ook hier weer veel wind staat, hebben we het windscherm aan één kant erbij gezet, zodat we meer beschut zitten. De verwachting is dat het vannacht weer 6 graden wordt.
We hebben wel prachtig uitzicht op de bergen en het is er schoon en er is warm water. Bij de huidige koude nachten is het wel prettig om je met warm water te kunnen wassen i.p.v. met ijskoud water, de toiletgebouwtjes niet verwarmd maar van boven open.
In ieder geval alles beter dan vanmorgen, toen hadden we helemaal geen water.
Het was vandaag ondanks de wind toch weer een mooie dag, droog met zon en 18 graden.
We zitten nog voor de tent tot ruim tien uur en dan kruipen we de tent in.
Gps: N 45 35.002 E 000 12.417
Zaterdag 3 mei
Vanmorgen schijnt de zon al weer lekker. We hebben tijdens het ontbijt zicht op 12 gieren die hier vliegen, zoveel hebben we er nog niet eerder gezien.
We rijden vanmorgen eerst naar Bielsa en slaan daar af naar Valle de Pineta, een mooie weg die eindigt bij Monte Perdido. Een prachtig wandelgebied, maar dat zit er voor ons nu even niet in. Wel een mooi gezicht al die sneeuw.
We rijden de weg terug en rijden de kloof ‘Congosta de la Devotas’ door waar onze camping net voor ligt, ten minste vanaf de Franse kant gezien. We slaan verderop rechtsaf naar Tella, een klein bergweggetje dat ons naar het dorpje Tella bracht op 1384 meter hoogte. En piepklein dorpje met een prachtig uitzicht op de besneeuwde bergen. Er staan hier al een aantal auto’s van mensen die aan het wandelen zijn. Wij doen de cache die hier ligt bij Tella Dolmen en zien een schaapskudde en een boer die zijn koeien naar een andere wei brengt.
Daarna de weg terug en richting Ainsa voor o.a. de boodschappen. We zijn net op tijd want achter ons gaat de deur van de winkel op slot, siésta! We hebben brood en dat is het belangrijkste.
We kijken nog wat rond in Ainsa en rijden daarna verder naar Valle de Ordesa. Het blijkt een erg mooi gebied te zijn om te wandelen. We lopen er een klein stukje en zitten een tijdje in de zon te kijken naar de file wandelaars die van de berg afkomt.
Aan het eind van de middag stappen we weer in de auto om via Broto en Fanlo over de HU631 terug te rijden naar de camping. Broto is een leuk klein maar toeristisch dorpje waar het nu al druk is, wat zal het hier in het hoogseizoen dan vreselijk druk zijn. Dit deel van de Pyreneeën vinden we zo al veel drukker en toeristischer dan meer naar het westen in de Pyreneeën.
Het was vandaag een echte zomerse dag.
Zondag 4 mei
We zijn vanmorgen weer eens op tijd vertrokken. We rijden eerst naar de kloof Cañon de Añisclo. We dachten dat we hier alleen lopend in konden, maar het blijkt een 10 km lange, smalle en bochtige, eenrichtingsweg te zijn door de kloof, en erg mooi! Het is in de kloof maar 4,5 graad.
We komen de kloof weer uit bij de ‘fotoplek’ aan de weg van Fanlo naar Escalona, de HU 631. Veel mensen parkeren hier ook de auto om te gaan lopen bij de kloof, er lopen namelijk ook wandelpaden.
Wij vervolgen onze weg via Escalona, de N260 naar Aisna, Campo, Castjón de Sos en richting Vielha (N230). We komen hierbij over de Col de Fadas van 1780 meter en de Col de Espina van 1704 meter. Bovenop de Col de Espina gaan we brood eten en even lekker in de zon zitten, heerlijk, met een prachtig uitzicht!
Vielha is een echt wintersportgebied, met de bijbehorend appartement gebouwen, hotels en duurdere winkels, ook de benzine is hier meteen 10 cent duurder. Wij vinden dit minder mooi.
We verlaten Vielha via de C28 en komen door het, nu totaal verlaten, wintersportplaatsje Baqueira. Iets verder komen we bij Port de la Bonaigua, waar in de winter de stoeltjeslift vertrekt.
Hier doen we en cache en we maken wat foto’s van de nog besneeuwde, maar verlaten omgeving.
Tijdens de afdaling vinden we nog een cache bij een wel heel klein kerkje. Hier zien we nog een jongeman lopen met een snowboad op zijn rug de weg naar boven. Zou hij die nu daar boven ergens nog gaan gebruiken…?
Daarna rijden we verder naar beneden en gaan naar Camping Vora-Parc In Espot, aan de rand van het nationaal park d’Aigüstortes.
Een mooi en rustig gelegen en prima verzorgde camping, waar we 23 euro betalen incl. warm water en douches, maar douchemuntjes zijn we hier in Spanje eigenlijk geen een keer tegengekomen (wat ze in Spanje vaak niet hebben, is toiletpapier bij de toiletten). We zetten de tent op, maken snel wat te eten.
Daarna rijden we nog naar het dorpje Alós de Isil om en multicache te doen. De cache hebben we niet gevonden maar het was wel een heel oud en bijzonder dorpje en leuk om te zien.
Daarna terug naar de camping, het is mooi geweest.
Gps: N 42 34.947 E 001 04.510
Maandag 5 mei
Het is een mooie camping, maar het is hier ’s nachts wel koud. Als we eenmaal in onze slaapzak liggen merken we dat niet meer, maar het ontbijt vanmorgen bij 4 graden was toch wel wat aan de frisse kant.
We vertrekken vanaf de camping en rijden eerst naar de 2,5 km verderop gelegen parkeerplaats van het nationaal park d’Aigüstortes. Voor de meelezende camperaars, de (smalle, eenbaans)weg vanaf deze camping tot aan de parkeerplaats van het park is verboden voor campers.
Wij parkeren dus onze auto op de parkeerplaats en wandelen een klein stukje het park in, het is er erg mooi en als we nog maar 1,5 km van het eerst bergmeer af zijn is het voor mij alweer genoeg geweest, we moeten het stuk ook nog weer teruglopen en het gaat steeds moeizamer. We zijn het park in gegaan bij 4 graden, Herman in zijn bloes met korte mouw en ik met een vest erover, maar dat vest ging halverwege al uit. De zon komt erdoor en die brandt al behoorlijk.
Terug bij de auto is het 12 graden en de middagtemperatuur komt vandaag uit op 24 graden.
We rijden via Espot de weg terug en gaan eerst nog naar Esterri d’Ánneu om daar een multicache te doen, deze vinden we dan uiteindelijk wel. We hebben weer eens een multi gevonden, bij de vorigen strandden we steeds wellicht doordat we de taal niet beheersen.
Het was een leuk wandelingetje. Op de terugweg halen we in het dorp brood en gaan op een rustig plekje buiten het dorp in de schaduw eten. Niet lekker in het zonnetje zoals tot nu toe, dat is ons nu veel te warm. Het blijkt vanmiddag 24 graden te zijn en dat is wel een enorm verschil met vanmorgen.
We rijden daarna verder naar Sort waar we vanavond op Camping Noguera Pallaresa staan. Als ik dit typ is het ons nog steeds niet helemaal duidelijk of de camping wel open is. Er is een deel met stacaravans, maar daar is niemand en het andere deel van de camping is helemaal leeg, daar staat nu alleen ons tentje.
Toen we aankwamen waren er wel mensen aan het werk en die maakten ons duidelijk dat we de tent neer konden zetten, maar de receptie is nog steeds gesloten en er is niemand te zien. Vreemd…
Er is wel één toiletgebouw open, maar dat ziet er gedateerd en niet al te schoon uit. We hebben een mooi plek aan de rivier en we kunnen naar het toilet en misschien ook nog wel douchen, meer hebben we ook niet nodig.
Nadat we de tent opgezet hebben, zijn we er eerst even lekker bij gaan zitten en tegen 5 uur zijn we nog naar de winkel gereden voor het avondeten. Daarna nog een andere cache geprobeerd te vinden bij een heel leuk klein dorpje, maar óók niet gevonden, het zit ons niet mee wat dat betreft. Dan maar weer terug naar de camping om eten te maken.
Morgen rijden we door Andorra en morgenavond zoeken we weer een camping in Frankrijk.
Gps: N 42 25.076 E 001 07.956
Dinsdag 6 mei
Er zijn toch nog mensen van de camping aanwezig ’s avonds en we betaalden hier 20 euro. Of het volgens het bordje een 1 of een 3 sterren camping was is ons niet duidelijk, maar hij zou er van ons maar 1 krijgen en dat alleen voor de mooie ruime plekken en de ligging aan de rivier.
Vanmorgen weer kunnen ontbijten bij een aangename temperatuur van 10 graden, terwijl we aan de overkant van de rivier de koeien langs de bergwand zagen lopen, we hadden verwacht dat er wel een naar beneden zou glijden, maar het ging allemaal goed.
We vertrekken om half negen richting Andorra.
Op 1723 meter hoogte Coll del Cantó vinden we een cache bij een uitzichtpunt.
We hebben hier een goede verbinding en we uploaden de maandag zodat iedereen die dat wil weer mee kan lezen. Terwijl we daar staan komen er 8 paarden voorbij lopen in het veld naast de parkeerplaats, ze lopen gelukkig de weg niet op. Je moet er toch niet aan denken…
We rijden verder, doen in Spanje nog even onze dagelijkse boodschappen en rijden dan door naar Andorra. Wat een drukte hier en wat een tankstations. Het is al weer een flink aantal jaren geleden dat we hier geweest zijn en we vinden het een vreselijk drukke stad, volgebouwd tussen de bergen.
We rijden naar het bergmeer Llac d’Ergolasters en gaan daar op de parkeerplaats eerst onze verse broodjes eten, daarna wandelen we rond het meer om een cache te doen. Het kost wat meer tijd dan we verwacht hadden, maar we hebben hem gevonden. Op de terugweg vinden we ook nog de cache was het kleine kerkje San Miguel.
We rijden verder naar de Frans grens en vinden bovenop de Col de Envalira nog een laatste cache in Andorra op 2408 meter hoogte met uitzicht op de nog besneeuwde pistes.
Dan verder naar Frankrijk, even in de file voor de grens, maar het ging toch vlot, het is hier wel erg druk op de weg.
We rijden verder via Ax-les-Thermes naar Camping Du Lac in Mercus.
Een keurig verzorgde kleine camping aan het water met ruime plekken én schoon sanitair met warm water en gratis en snel wifi , voor dit alles betalen we slechts € 14,40. We hebben een mooi plekje uitgezocht, we hebben alle ruimte want er staat verder niemand, enkel een paar huisjes zijn bewoond. We eten nog lekker in de zon met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen van de Pyreneeën.
Het was vandaag een bewolkte dag met toch veel zon en een temperatuur van 18-22 graden.
Gps: N 42 52.253 E 001 37.258 www.campinglac.com
Woensdag 7 mei
We werden om goed 6 uur wakker van de regen die op de tent tikte, maar gelukkig was het tegen 7 uur weer wat droger en konden we weer gewoon buiten ontbijten, nu bij zowaar al 13 graden en weer droog.
Om goed 8 uur vertrekken we van de camping en gaan eerst de cache doen die bij het oude romaanse kerkje net voorbij het dorp ligt.
We rijden verder via Foix richting Mamazet, in Castelnaudary gaan we boodschappen doen, we bekijken het leuke dorpje Saissac en we doen een cache bij de papiermolen bij Blousses-et-Villaret.
De bergen hebben we inmiddels achter ons gelaten en zijn nu meer heuvels.
We rijden via Beziers en nemen daar de snelweg richting Millau. We hebben veel tijd verdaan met al die leuke kleine binnenwegen, leuke dorpjes en we zijn lang in de winkels geweest.
We hadden eigenlijk vandaag door willen rijden naar de camping in Balazuc, maar dan komen we daar wel erg laat aan.
We rijden door tot Camping Mas de Messier in St. Felix-de-l’Héras, dit blijkt een kleine camping van Nederlanders te zijn en dat is te merken, er zijn alleen maar Nederlanders op de camping.
Het is een mooie en goed verzorgde camping met keurig sanitair, gelegen midden in de natuur en we hebben er een mooie grote plek (Dennen) met uitzicht op de omringende heuvels. We zetten de tent op, gaan eten en zitten nog lekker in de zon te genieten van het uitzicht en te luisteren naar de vele vogels, wat een rust hier.
Gps: N 43 50.180 E 003 17.426
Donderdag 8 mei
Om half negen vertrekken we van deze heerlijk rustige camping. Het zijn zo’n ruime en redelijk afgescheiden plekken, dat we onze buren uit de caravan nog niet gezien hadden. Mevrouw kwam, toen wij de tent aan het inpakken waren, in haar badjas uit de caravan en riep heel verbaasd “Gaan jullie nu al? Jullie zijn sneller dan het licht” Terwijl voor óns half negen niet heel vroeg is, maar goed, het is maar wat je gewend bent.
We rijden door het dorp Le Caylar en vinden daar onze eerste cache van vandaag. Daarna een stuk snelweg tot aan Millau. Bij Millau bekijken we de nieuwe brug en doen er wat caches.
Als we bij de brug aankomen ligt hij mooi in de zon en zit het dal eronder nog volop in de wolken. Het is een bijzonder gezicht zo, die brug boven de wolken. Als we op de parkeerplaats zijn is aan de ene kant van de brug de bewolking al grotendeels opgelost, jammer voor de foto.
We rijden verder naar Millau omdat we daar boodschappen willen doen, maar de winkels zijn dicht. Het blijkt dat 8 mei ook een feestdag is in Frankrijk, dat hadden wij ons niet gerealiseerd, maar onderweg in een dorpje kunnen we nog wel brood kopen, de bakkers zijn wel open.
We vervolgen onze weg langs de Tarn door de Gorges du Tarn, een mooie weg. De weg er naar toe is vol met mooie, nu rustige, campings, maar wat zal het hier in de zomer druk zijn!
We eten onderweg bij een mooie picknickplek in Les Vignes. Als we daar net zitten te eten komt er een hele stoet oude auto’s langs, dit blijft altijd een leuk gezicht. Ook komt er een mevrouw langs wandelen met een hovawart, ook altijd weer leuk om te zien.
We vervolgen onze weg langs de Tarn waar het nu overal al vrij druk is terwijl het nog laagseizoen is. Dat wil zeggen dat wij het al heel druk vinden en toeristisch, misschien in het hier in werkelijkheid nog heel rustig.
We rijden verder via het mooie dorpje Ste-Énimie, via Mende de N88 en Langogne en doen onderweg hier en daar een cache. Verder via Le Puy-en-Velay, St. Etienne en daar de snelweg Lyon, richting Mâcon. We overnachten op camping a la ferme Les Chanoniers (Domaine Bessons) bij Jullié ten zuidwesten van Mâcon, een favoriet plekje van ons als tussenstop van of naar het zuiden.
Gps: N 46 13.862 E 004 41.306
Vrijdag 9 mei
Vanmorgen vroeg wakker en op tijd opgestaan. Het is lekker zacht weer, we ontbijten in ons shirtje.
We vertrekken op tijd en gaan eerst nog een paar caches doen hier. Daarna richting Mâcon en Beaune waar we nog even de LeClerc in gaan om wat voorraad mee naar huis te nemen.
Dan de snelweg weer op en via Dijon naar een parkeerplaats net even van de snelweg af. Een mooi plekje ten noorden van Langres waar we 3 jaar geleden door het geocachen terecht gekomen zijn. Een rustige picknickplek bij een oude romaanse brug, waar we ons lekker verse brood gaan eten. Gps: N 47 56.498 E 005 17.498
Daarna verder via Nancy, Luxemburg en via Aaken terug, zo ontlopen we ook de spits en de files in Maastricht.