We gaan 10 dagen naar Spanje in februari 2018 en wandelen daar ook bekende Het Koningspad.
Donderdag 22 februari
Vanmorgen, na een redelijk ontbijt in ons hotel hebben we de rugzak weer ingepakt en lopen we de kleine kilometer naar het autoverhuurbedrijf. We hebben vanmorgen alles lekker rustig aan gedaan en komen op ons gemak om half tien aan bij de verhuurder waar we om 10 uur de auto op zouden halen, maar we worden direct geholpen en nog voor tien uur rijden we in een donkergrijze 4-deurs Seat Ibiza de terrein af.
We rijden eerst terug naar het hotel om onze tas op te halen die we daar nog even hadden laten staan. Daarna op zoek naar een supermarkt voor water en wat fruit en eten voor tussen de middag. We willen eigenlijk ook uit de drukte en besluiten eerst maar richting Ardales te rijden en onderweg te zien wat we tegenkomen.
We vinden een supermarkt maar die is gesloten en we lopen dan eerst naar een geocache die hier zou moeten liggen, maar die bleek niet te vinden. We hebben inmiddels onze spullen een beetje uitgepakt in de auto, Tomtom aangesloten en de opladers geïnstalleerd. de kaart van Andalusië erbij.
Bij Cártama slaan we af en dat blijkt een goede keus, direct aan het begin van de plaats treffen we een Aldi en daar halen we water, brood, beleg en boter, maar we hebben natuurlijk geen mes o.i.d. en dat verkopen ze hier ook niet. Dus onderweg nog weer een andere winkel in, ook niet.
We rijden verder via Estatción Cártama en vervolgen onze route via de A-7054 en bij Pizarra kijken nog weer in een supermarkt en kopen we nog extra water, want dat gaat er al snel door. Er is ook een China bazar en daar kijken we even, ze verkopen er van alles zo ook messen, we kopen een soort van broodmes en wat plastic messen.
Dan verder naar Álora, een erg mooie plaats met allemaal witte huizen gelegen tegen een helling met op de top een kasteel. We proberen daar naartoe te rijden, maar de smalle weggetjes worden steeds smaller en toen de een mogelijkheid zich voordeed zijn we gekeerd. We hebben slechte ervaring met dit soort dorpjes, voor je het weet rijd je je vast en sta je ineens voor een trap in plaats van een zijstraat.
We rijden door naar Ardales, we wilden dit doen via de A-7078, maar die afslag konden we niet vinden. Jammer, dan maar via de gewone weg naar Ardales. 
Vlak voor Ardales zien we een cache liggen en het lijkt ons ook wel een redelijke plek om even te lunchen. We rijden de weg een stukje verder en vinden een hoekje om de auto te parkeren. We lopen naar de cache en dan komt er een kudde geiten met de hoeder voorop de weg af. Het was een rustig plekje met mooi uitzicht op Ardales en we hebben er heerlijk van de rust en de zon kunnen genieten. Heerlijk weer in een shirtje in de zon.
We vervolgen onze route naar Caminito del Rei Ardales Entrade Norte, de noordingang van het Koningspad. We willen vast kijken waar we morgen moeten zijn en hoe ver het rijden is vanaf Ardales. Het is een prachtige omgeving en we parkeren de auto om er vast in alle rust wat rond te kijken. We zien de tunnel waar we morgen door moeten en lopen er nu even doorheen om te zien hoe het verder gaat. In de verte zien we dan het gebouwtje waar de ingang is, daar moeten we morgenochtend om half tien zijn. Dat betekent eerst 13 km rijden hierheen, auto parkeren en dan nog 1,5 km lopen naar de ingang, dus op tijd weg en brood en water mee. We kijken ook nog bij de stuwdam.
De Caminito del Rey (“Het Koningspad”) is een zeer spectaculair wandelpad met een totale lengte van 7,7 km (waarvan 4,8 km ‘aanlooproute’) in de Desfiladero de los Gaitanes-kloof, een uur boven Malaga. Nadat het pad sterk in verval was geraakt, had het lange tijd de bedenkelijke titel van ‘gevaarlijkste wandelpad van Europa’. Vijf mensen vonden, ondanks dat het pad in 1992 werd afgesloten, de dood. Dankzij een groot renovatieplan is de Caminito del Rey volledig hersteld en in 2015 weer heropend.
Het pad is oorspronkelijk nooit bedoeld als toeristische attractie, maar rond 1901 aangelegd om het transport van goederen en personeel voor de bouw van energiecentrales tussen de Choro- en de Gaitanejo watervallen makkelijker te maken. In 1905, na een bouwtijd van 4 jaar, werd de route officieel geopend. (bron: oppad.nl )
We rijden terug naar Ardales en gaan inchecken bij Appartementos Ardales, in een klein straatje in het centrum van het plaatsje. We worden heel vriendelijk onthaald door Anna en krijgen een erg leuk en mooi schoon appartementje op de tweede verdieping (er is een lift) met twee mini balkons, maar wel met een zitje op het terras voor de deur en een stukje verder op deze verdieping is ook een klein buitenbad met jacuzzi en ligstoelen. Het is er nu toch nog net iets te fris voor, maar een mooi uitzicht op het dorp met de kasteelruïne heb je er wel.
We gaan wat eten in het dorp en wandelen er naar boven naar de ruïne en bij een kleine winkel kopen we nog wat extra’s voor het ontbijt en om morgen mee te nemen voor tijdens de wandeling.
Inmiddels is het donker en lopen we terug naar ons appartement. We drinken een kop zojuist gekochte oploskoffie. Vanavond niet te laat naar bed om morgen op tijd en uitgerust aan de spannende wandeling te kunnen beginnen.
Vrijdag 23 februari
Vandaag moeten we op tijd op omdat we tickets hebben gekocht voor de Caminito del Rei. We hebben tickets voor de toegang van 10 uur gekocht en we moeten eerst nog 13 km rijden, er vanaf de parkeerplaats eerst nog een 1,5 km heen wandelen én we moeten er een half uur van te voren zijn.
We ontbijten in ons appartement en smeren broodjes om mee te nemen omdat we geen idee hebben hoelang we erover zullen doen.
Het is goed koud geweest vannacht, we hebben ijs op de auto en het blijkt -1 te zijn. De verwachting voor vandaag is echter wel tegen de 18 graden dus het zijn laagjes kleding die we aangetrokken hebben.
Om 9.10 uur parkeren we de auto bij Caminito del Rei Ardales Entrada Norte en gaan we op pad, spannend vind ik het wel. We lopen de tunnel weer door en wandelen het pad verder tot aan de ticketcontrole. We moeten onze tickets laten scannen en een helm ophalen, tja.. helmplicht tijdens de gehele route. 
We krijgen nog even wat regels uitgelegd, niet roken, geen afval achterlaten en meer van dat soort zaken. Dan mogen we op pad, om 9.40 uur lopen we het hek door en kan de pret beginnen. Het is een mooie route met prachtige uitzichten, maar absoluut niet eng. Ik heb geen moment last gehad van hoogtevrees, maar enkel genoten. We hadden er natuurlijk ook super mooi weer bij vandaag, een strakblauwe lucht, prachtig weer.
We lopen de ‘bekende’ brug over en dan is het nog maar een klein stukje voordat we bij de uitgang zijn en we de laatste kilometers kunnen lopen tot aan de bushalte. Hier verbazen we ons over de vele gieren die we boven de berg aan de overkant zien vliegen, het zijn er wel vijftig! We proberen onderweg nog een geocache te vinden maar die lijkt verdwenen te zijn en we lopen door. Dan blijkt de bus er nog te staan en we zijn de laatsten die nog in kunnen stappen, vol! Na ruim een kwartier rijden komen we terug bij de parkeerplaats en is het 12.15 uur als we de auto instappen. Het was mooi en de moeite waard, maar echt niet eng en overal super veilig.
We rijden de weg verder naar Necrópolis de las Aguilillas, maar bij de afslag aangekomen twijfelen we of we deze weg wel kunnen rijden. Het begin ziet er niet heel goed uit en we hebben geen idee hoe de weg verder gaat. We besluiten om de auto hier te parkeren en de 1,2 km te gaan lopen. Maar eerst gaan we brood eten, dat hebben we nog niet gedaan, daarna pakken we onze spullen weer bij elkaar, voldoende water mee en we gaan op pad.
Necropolis, gelegen tussen de valleien van Guadalteba en Turon, een miocene zandsteen klif dat boven de instelling ongeveer 500 meter boven zeeniveau stijgt, bevat prehistorische graven gedateerd tussen 2100 en 1900 voor Christus.
Het blijkt allemaal toch wel wat verder te zijn dan we dachten, maar we komen boven en vinden 5 van de 8 mulicaches die hier liggen. Een lijkt verdwenen te zijn en een vinden we te gevaarlijk om te doen en een ander lukte niet door de taal waarschijnlijk. Het was een mooie wandeling met mooie uitzichten, we zagen er ook loopgraven uit de tijd van de burgeroorlog en als we terug zijn bij de auto, is het al kwart voor vijf.
We vinden het allemaal wel mooi geweest en we rijden terug naar ons appartement in Ardales, brengen onze spullen naar boven en gaan even later het dorp in om ergens wat te eten. Dat valt tegen, veel keukens zijn nog dicht of zaken zijn helemaal gesloten. Ook het winkeltje waar we gisteren boodschappen deden is nu dicht, maar gelukkig vinden we nog een ander klein(er) winkeltje waar nog brood en water te koop is. Uiteindelijk kunnen we terecht bij restaurant Falco die net open gaat en waar we vriendelijk worden geholpen en lekker hebben gegeten.
Tegen acht uur zijn we terug in ons appartement en nemen we nog een kop koffie e.d. De caches worden gelogd en dit verslag bijgewerkt en dat is het tijd om echt uit te rusten.
Het hele verslag van de 10 dagen vind je op 10 dagen naar Spanje in februari 2018.