Zaterdag 18 april 2020
We willen graag wandelen, maar in de stad vinden we het daar nu wat te druk voor dus zoeken we iets anders in de buurt waarbij we voldoende afstand kunnen bewaren. Kort geleden heb ik wat gelezen over dit klompenpad, het leek me wel mooi en het ligt ook nog eens verrassend dichtbij, dus dit wordt het vandaag.
Een klompenpadwandeling over kerkenpaden, zandgronden, een landgoed en langs zeepolders in het mooie buitengebied van Oosterwolde.
We rijden naar Oosterwolde en parkeren de auto op de parkeerplaats bij de kerk.
Nu hebben we gezien dat we een geocachepuzzel opgelost hebben die hier bij de sportvelden zou moeten liggen, die gaan we eerst zoeken en daarna starten we met de route.
Hier in Oosterwolde zien we overal vlaggen hangen en vragen aan een bewoner die in zijn tuin aan het werk is waarvoor de vlag uithangt. Het blijkt dat het vandaag precies 75 jaar geleden is dat Oosterwolde bevrijd werd van de Duitse bezetters. De man vertelt nog wat over de geschiedenis ter plaatse en daarna lopen er verder.
We volgende de afbeelding met de klompjes en lopen een mooi pad langs de rand van het dorp richting Landgoed Morren. Dit landgoed kennen we niet en we zijn erdoor verrast.
“Vanaf 1722 gebruikte Anthony van Oldenbarnevelt, erfgenaam van Wolfssen, Morren vooral als zomer – en jachtverblijf. In 1771 kocht Jan Rutger van ldenbarnevelt het landgoed uit de boedel van zijn oom. Hij liet het huis inrichten voor een meer permanente bewoning. Daarbij werd aan de westzijde een nieuwe achtergevel geplaatst, die nu beschouwd wordt als de voorzijde van het huis. Uit die tijd stamt ook het smeedijzeren toegangshek in Lodewijk XVI-stijl.
Door vererving ging Morren over op de families Raedt en Raedt van Oldenbarnevelt. In de periode 1850-1900 werd het huis nauwelijks bewoond, zodat het in 1903 in een vrijwel onbewoonbare staat verkeerde. Op dat moment was het goed ongeveer 80 hectare groot. Na kortstondig in bezit te zijn geweest van diverse familieleden, ging Morren over op Wilhelmina Eduarda van der Hout, gehuwd met jonkheer Maurits Johannes Hooft. Zij lieten het huis ingrijpend verbouwen in quasi 18e-eeuwse stijl, met een toren aan de zuidzijde, en betrokken het in 1910. In 1934 werd de buitenplaats verkocht aan het echtpaar Warner-Kleyn van Willingen, in 1970 aan het echtpaar Verhaaff-Brand en in 1989 aan het echtpaar Meelissen-Damen.
Het park bij het huis was in 1795 verfraaid met een Engelse landschapstuin. Van de toen aangelegde waterpartijen rest alleen nog een vijver. Tot het midden van de 19e eeuw werd Morren omsloten door grote stukken bos. Rond die tijd werden deze grotendeels vervangen door weilanden en bouwgrond. De huidige tuin uit 1911 werd aangelegd door tuinarchitect Poortman. Het totale, inmiddels nog ruim 6 hectare grote, landgoed – met het landhuis, enkele boerderijen, de tuin en de grafkelder – is in 2005 erkend als rijksmonument. Begin 2016 is het verkocht aan Marcel van Dam.”
Bron: auteur Marycke Naber Wandelzoekpagina.nl
De grafkelder op Morren is een vrij kleine grafkelder waarvan de dichtgemetselde toegang zich onder de voorgevel bevindt met een uitgegraven stenen trap.
“In het Kelderbos bevindt zich de grafkelder van de eigenaren van het landgoed. Deze begraafplaats lig ongeveer 400 meter ten zuidwesten van het hoofdgebouw. Nabij de grafkelder bevinden zich ook enkele afzonderlijke grafzerken. Op de grafkelder staat de Latijnse tekst “Hîc defunctorum molliter ossa cubent” (“Moge het gebeente van de doden hier zacht rusten”). Hier liggen begraven leden van de familie Raedt en Raedt van Oldenbarnevelt.”
Bron: www.dorpsbelangoosterwolde.nl/landgoed-morren/
We zien onderweg ook de rood-witte markering van een Lange-Afstands-Wandeling (LAW), dit blijkt van het Zuiderzeepad te zijn die ook gedeeltelijk langs deze route loopt. Ook komen we langs een ander klompenpad, Tempelpad, dat pad kennen we nog niet.
Het is verder een heerlijke wandeling tussen en door de weilanden, waarbij we weinig mensen tegengekomen zijn.
En dan zien we in de verte de kerktoren van Oosterwolde alweer en zit dit klompenpad er alweer op. We hebben genoten van de rust en de mooi uitzichten.
Aan het eind hebben we 9.6 km op de teller van de GPS staan.
Geef een reactie