Donderdag 30 april 2020
Wandelen langs boerenerven, over schouwpaden en historische wegen in het prachtige buitengebied van De Vecht (Terwolde). Rust, ruimte, karakteristieke boerderijen en een landschap op de overgang van de Veluwe naar de IJssel bepalen hier de sfeer.
We vertrekken laat, pas rond de middag en parkeren de auto op de aangegeven plek bij de sportvelden in De Vecht. Gelukkig is het er rustig, er staat slechts een andere auto.
We bekijken het informatiebord en gaan op pad met het volgende van de bordjes van het klompenpad Avervoorderpad.
We lopen rond de sportvelden en verlaten die aan de andere kant door een hekje en lopen verder door de velden.
We hebben vandaag geluk met het weer. Op de heenweg hadden we nog een regenbui, maar voor de rest is het de hele dag droog en zonnig gebleven. Soms hebben we zelfs in shirtje gelopen.
Het Kruis van Avervoorde.
Een eindje verder komen we langs een bijzondere steen, een monumentje.
Het is een zoenkruis ofwel herdenkingskruis ter ere van een verdronken zoon van Arend van Limberghem, met de letter A.V.L., het jaartal 1570 en een wapen. Het is in 1571 geplaatst door Arend van Limberghem.
Avervoorde betekent ‘over de voorde’, aan de andere kant van de doorwaadbare plaats in de wetering. Oorspronkelijk was Avervoorde een hofhorig goed van de Proosdij van Lebuinus in Deventer. Het goed werd al in 1408 genoemd. In 1542 werd Avervoorde tot een leengoed gemaakt en in 1736 werd de leenplicht afgekocht.
De Lanters- of landheerskamer wordt vermeld in 1749. Bezitters waren o.a. de familie Great, Van Mehen, Van der Wal, Arentsen en Van Marle. Het goed is ook bekend vanwege het Kruis van Avervoorde. Momenteel is het landgoed in bezit van de familie Overvelde. het Avervoorde in een rijksmonument.
We wandelen verder langs sloten en door weilanden en genieten volop van de natuur!
Het is een verrassend mooie route, over smalle paadjes en weinig over asfalt.
We zien onderweg veel knotwilgen en het fluitenkruid staat al ‘manshoog’.
We lopen voorbij het vliegveld en komen langs boerderijschuur op “de Zanden”.
Terwijl we verder lopen, voorbij de camping, loopt ons pad weer langs het vliegveld en zien we net een vliegtuig landen.
“Het hoger gelegen gebied “De Zanden” ligt centraal in de IJsselvallei. Het bestaat uit stuifzand afkomstig van vroegere zandverstuivingen op de Veluwe. De Zanden werden reeds vroeg bewoond door enkele boeren.
De oudste boerderijen die bekend zijn op “De Zanden” dateren van voor 1648. Het zijn “Het Grote Zand”, “Het Midden Zand” en “Het Kleine Zand”. De eerstgenoemde boerderij fungeerde als woning voor de landsheer en was omgeven door een gracht. Zij is in 1974 afgebrand. Het Midden Zand is het prototype van de Veluwse boerderij. Dit type heeft een rieten dak, met een golving boven de zijgevel van het woongedeelte. De achtergevel en het bedrijfsgedeelte zijn gemaakt van planken. De derde boerderij, “Het Kleine Zand”, is in 1985 gesloopt.
De bij “Het Kleine Zand” gelegen boerderijschuur is bewaard gebleven en geheel gerestaureerd. De landbouwschuur heeft gepotdekselde houten wanden, een rieten wolfdak en grote dubbele deuren aan voor- en achterzijde. Deze boerderijschuur en “Het Midden Zand” liggen een paar honderd meter van elkaar verwijderd, min of meer centraal op de voormalige Zanden. ”
We lopen verder door natuurgebied Het Weteringse Broek, het blijft genieten. Op dit mooie plekje vinden we ook nog een geocache.
We zijn met de laatste twee kilometer bezig als we erachter komen dat we verkeerd gelopen zijn. Dit is een stukje langs de weg en we zien wel bordjes met klompenpad, maar niet meer met ‘ons’ klompenpad erop. Het kan niet zo ver terug zijn dus we keren om en komen weer bij de brug die onze aandacht getrokken heeft. Hier is het dat we verkeerd gelopen zijn, afgeleid door de brug hebben we alleen maar links gekeken en hebben zodoende niet het bordje gezien aan de rechterkant van de weg. We hadden direct over de brug weer rechtsaf gemoeten, weer een mooi pad langs het water.
De route zou 13 km zijn, maar wij hebben in totaal 15 km gelopen .
Geef een reactie