Zaterdag 22 juni 2022
Een bijzondere gecombineerde route vandaag: van het Overijssels Havezatenpad loop ik etappe 10 deel 2, N340 tot station Dalfsen kaart 30 en 31. Ongeveer van de stuw tot het station loopt de route gelijk op met het Het Maarten van Rossumpad en loop ik dus het deel van de Stuwe Vecht tot station Dalfsen van etappe 19, kaart 52 en 53.
De foto’s zijn aanklikbaar voor een groter formaat.
De laatste tijd ging het met mijn energie weer veel minder goed, maar vanmorgen heb ik het idee dat ik wel weer eens een stukje kan gaan lopen met de wetenschap dat, als het écht niet meer gaat, Herman me gemakkelijk op kan halen, daarvoor deel ik ook de locatie op mijn telefoon met Herman. Ter hoogte van Holt zet Herman me af en ik pak de route van het Overijssels Havezatenpad hier op richting de Stuw(e). Als kind kwam ik hier wel eens op bezoek bij buren die hier een zomerhuisje hadden, maar daar herken ik natuurlijk niets meer van, er is zoveel veranderd in die halve eeuw.
Wat blijft is de stuw in de Vecht zelf en zeker nu ’s morgens rond 9 uur is het er prachtig, zonnig en stil, echt genieten!
Ik praat even met een man die zijn hond uitlaat en hij verteld dat er een heel deel van de bebouwing gesloopt is en dat er weer nieuw gebouwd wordt, hetzelfde aantal woningen en chalets komen er terug bij Stuw Vechte.
Deze Waterschapsbank is een werk uit 2005 van Jacomijn Schellevis uit Zwolle.
“De twee tronen zijn gemaakt om vorstelijk te genieten van de Vecht. Door ze tussen bomen te zetten, ontstaat er een zaal, met de boomstammen als muur en de bladeren als plafond. De uitgehakte vissen zijn vissen welke voorkomen in de Vecht en voor het merendeel staan afgebeeld op de infoborden bij de stuw. Het Bentheimer zandsteen dient als stoffering van de zetels. Zittend op de tronen kijkt men mee hoe de Vecht verder stroomt.”
Als ik Schutsluis Vilsteren passeer wordt er net een klein pleziervaartuig geschut, ook dat vind ik altijd een leuk gezicht. Ik vervolg het Stuwepad en na de tweede stuw, stuw Plaggemars, komen even later de beide routes samen en loop ik verder het gecombineerde pad via Landgoed Vilsteren, een prachtige route langs de Vecht en door het Vechtdal.
De route loopt even later door het mooie landgoed en buurtschap Hessum, een mooi stuk natuur! Op een bankje eet ik mijn eitje op, het enige wat ik mee heb, mijn fruit ben ik helaas vergeten, water heb ik gelukkig genoeg bij me.
Ik steek de Tolhuisweg over en de spoorwegovergang van de Vechtdallijn en sla na een tijdje rechtsaf het bos in waarmee ik me inmiddels op Landgoed Rechteren bevind.
Bij ‘de Runderen van Rechteren’ steek ik de Dalmholterweg over, de Diezerstraat in. Hier zijn we pas op de fiets ook langsgekomen en toen zag ik de rood/witte bordjes en dacht ik al “hier kom ik ook nog langs met de wandelroute”, welnu mijn pad gaat nu daarheen.
Het is een mooi pad langs een brede sloot die uitkomt bij De Houtmars en daarna volg ik de Rietmansweg waarmee ik uitkom bij de spoorwegovergang bij het station van Dalfsen.
Jammer genoeg ging de overweg net dicht en miste ik de trein, op zich geen straf want nu heb ik lekker op het terras van het station genoten van koffie met appel/notengebak.
De trein gaat om het half uur dus dat valt wel mee en eenmaal terug in Zwolle, loop ik via de bibliotheek naar huis. Maar eerst sjok ik nog door de supermarkt voor een boodschap die ik gisteren vergeten was en dan echt naar huis!
Eenmaal thuis bleek dat ik hetgeen ik éigenlijk had moeten kopen alsnog vergeten was, duidelijk te vermoeid!
Vandaag toch 13 km gelopen van de route en daarna nog 3 km om van het station naar huis te komen.
Het was heerlijk om weer eens te kunnen lopen, maar moe!
Geef een reactie