2020 Zomervakantie Duitsland / Tsjechië / Oostenrijk week 1 en 2

Door corona hebben we lang getwijfeld of we wel weg zouden kunnen en willen. We zijn zo gewend om regelmatig erop uit te trekken met de tent, dat we dat nu wel missen en toch graag weg willen. We denken erover om niet te ver weg te gaan en besluiten om eerst naar de Harz in Duitsland te gaan en het dan weer te bekijken.
 
De foto’s zijn aanklikbaar voor een groter formaat.
 

Week 1

Zaterdag 12 juli 2020
Vakantie is voor ons normaal gesproken vrijheid, blijheid, tent achterin en gaan, maar dit jaar gaat door Corona alles anders. We horen van verschillende kanten dat reserveren van een camping niet meevalt, veel is vol of men laat geen tenten toe. Zomaar ergens aankomen lijkt niet meer te kunnen, maar het lukt om een camping te reserveren in de Harz voor een week!  Het idee om nu al te weten dat we een week op die plek staan zonder echt te weten waar je uitkomt, het is niets voor ons. Op deze manier heb ik het gevoel al ‘vast’ te zitten en niks geen vrijheid zo. We gaan het ervaren. we zijn er in elk geval een tijdje uit. Ook nu weer laten ons huis verzorgd en bewoond achter en dat geeft altijd een gerust gevoel om mee weg te gaan. We gaan weer op reis… dit keer met een voorraadje mondkapjes omdat dat op veel plaatsen verplicht is.

We gaan eerst nog op familiebezoek aangezien we toch over Enschede rijden. Ze blijken nog niet thuis te zijn, maar onderweg te zijn naar de stal, nou dan rijden we daar even langs om gedag te zeggen. Gezellig samen in de zon aan de koffie, met uitzicht op de weilanden met paarden.
Rond de middag nemen we afscheid en rijden wij de grens over, Duitsland in.

Onze eerste stop is voor Bielefeld, we gaan even van weg 33 af om brood te eten en daarna weer verder.
Aan het eind van de middag komen we aan bij camping Im Waldwinkel in Zorge, waar we een plek gereserveerd hebben. voor de komende week om er zeker van te zijn dat we een plek hebben. Het oogt als een redelijke camping, klein, rustig en schoon.
We krijgen plek 59 en zetten voor de komende week onze grote tent op. We gaan eten en na de afwas wandelen we terug naar het plaatsje Zorge. Het plaatsje stelt niet heel veel voor, er is een aantal hotels, restaurants, er is een bakker, een distilleerderij, een mooi buiten-zwembad en er liggen enkele geocaches waarvan we er nu twee vinden.
Camping GPS: N51° 38.504 E10° 39.012 We betaalden hier gemiddeld 23 euro incl. stroom en douche (gratis wifi).

Zondag 12 juli 2020

Het is vanmorgen nog een beetje fris, maar het zou vandaag een redelijke dag worden. 
We vertrekken van de camping om een multi (geocache) te gaan lopen bij Sorge, die te maken heeft met WOII (Ring der Erinnerung).  Een aardige route met interessante punten en we vinden nog enkele caches die we tegenkomen en lopen via een andere route, onderlangs langs  een klein riviertje, weer terug naar de parkeerplaats die inmiddels helemaal vol staat.

We kijken nog even of er ergens een supermarkt open is omdat we onze eten thuis in de vriezer hebben laten liggen, maar alles blijkt gesloten te zijn. We komen bij een cache met een mooi uitzicht en waar het heel rustig is.

 
We gaan daar lekker in het gras liggen genieten van het uitzicht, het zonnetje en de veldleeuweriken die boven ons zingen. We dutten zelfs zo en dan even in, echt vakantie!
We rijden nog wat rond en zien dat het overal aardig druk geworden is, we gaan in de omgeving van Nordhausen kijken. Hier is ook het interessante Dora Mittelbau uit WOII, maar dat hebben we al eens bezocht dus dat slaan we nu over. 

Nu gaan we kijken bij kasteelruïne Hohnstein en  lopen ook omhoog naar de cache die daar ligt en vinden onderweg nog een andere cache. Boven aangekomen vindt Herman de cache en even later komen we bij restaurant Hohnstein. Er is nog ruimte op het terras en we hebben een plekje met mooi uitzicht. We bekijken de menukaart en bestellen een eenvoudige hoofdschotel zodat we onze avondmaaltijd ook al gehad hebben.
Nadat we heerlijk gegeten hebben gaan we nog wat verder omhoog om de ruïne beter te bekijken, daarna terug naar beneden naar de auto en terug naar de camping in Zorge.
Zoals we gewend zijn in Scandinavië kunnen we ook hier tijdens ons wandeling ons regelmatig tegoed doen aan bosaardbeien, frambozen en in mindere mate bosbessen. 

   

Maandag 13 juli 2020
Vanaf half acht zijn er op de camping al verse broodjes te koop en daar maken we een aangename gewoonte van. 

Vanmorgen gaan we richting Thale om in Naturpark Harz/Sachsen-Anhalt de langste wandelhangbrug  ter wereld te bezoeken. Deze in 2017 geopende brug loopt over het Rappbodetal en overspant het grootste stuwmeer van Duitsland.
Parallel aan de brug loopt de stuwdam met daarover een weg en voetgangerspad. Behalve dan dat het spectaculair is om er overheen te lopen of er vanaf te bungyjumpen, heeft het geen andere functie dan een nieuwe toeristische trekpleister.

Aangekomen bij de brug parkeren we de auto op de nu nog redelijke lege parkeerplaats en kopen een ticket à 6 euro per persoon en lopen het pad op naar de brug. We hadden verwacht dat dat een aardig wandeling zou zijn, maar een honderd meter verder komen we al bij de toegang en de kraampjes. Je kunt hier ook van de brug af bungyjumpen, maar dat hebben we nu niemand zien doen. 
We gaan door het draaihek en lopen de brug op die toch meer wiebelt dan we verwacht hadden van deze contructie. Tijdens het lopen horen we muziek, de Radio 2 van Duitsland/De Harz (?). Op drie plekken hangen er geluidboxen op de brug en later werden er ook wetenswaardigheden over de brug omgeroepen via de installatie. Wij preferen toch om er in alle rust over te lopen!
Eenmaal aan de overkant kun je, via het voetpad dat langs de weg over de stuwdam gaat, teruglopen naar het beginpunt/de parkeerplaats.

   

We zijn drie jaar geleden ook over de Geierlay wandelhangbrug in de Hunsrück gelopen en die vinden we toch mooier, ook al is die brug wat korter dan deze en in onze herinnering wiebelde hij ook minder dan de Titanbrug.

Nadat we de ticket voor de parkeerplaats betaald hebben en plaats gemaakt hebben voor de vele wachtende, gaan we verder  richting Hexentanzplatz bij Thale. 

Onderweg doen we eerst boodchappen bij een grote supermarkt, uiteraard met de mondkapjes voor zoals hier overal voorgeschreven wordt.
Het is een prachtige omgeving, maar ook hier is het weer een heus circus. Weliswaar een keurige en ruime parkeerplaats met ook een wat groener deel, waar we op een grote boomstam gaan zitten om onze verse broodjes te nuttigen.
Men kan hier  verder mooi wandelen, er zijn ook veel ‘gelegenheden’ met o.a. souveniers en allerlei etenswaren te koop, er is een rodelbaan.
We lopen er rond, vinden enkele caches en ook enkele niet, kijken bij de uitzichtpunten en de gondelvaart naar het dal. Daarna hebben we de drukte wel gehad en vertrekken we weer richting camping in Zorge.
Het was vandaag weer een prachtige zonnige dag met zo’n 22 graden, waarbij het vaak veel warmer aanvoelde.

 

Dinsdag 14 juli 2020
We besluiten vandaag opnieuw een kijkje te nemen op de Brocken. De laatste keer dat we daar waren was in februari 2000 met de camper en toen hadden we heel ander weer! Hieronder enkele foto’s uit de ‘oude doos’, ruim 20 jaar geleden alweer.

     

Onderweg naar de Brocken vinden we eerst nog een geocache en daarna door naar Schierke. Hier blijkt, net als in onze eigen woonplaats, in 20 jaar tijd veel veranderd te zijn en we herkennen er niet erg veel meer van. De Waldparkplatz bestaat niet meer en we parkeren nu in de overdekte parkeergarage waar vandaan we het wandelpad op kunnen naar de Brocken of de loopbrug kunnen nemen Schierke in, we kiezen voor het eerste.

Het is een mooie maar pittige wandelweg van in totaal 6 km vanaf de parkeerplaats naar boven.
Halverwege het pad, op het deel met de grootste stenen maak ik een rare buiteling. Ik heb waarschijnlijk mijn voeten niet hoog genoeg opgetild (vermoeidheid?) en struikel, lijk mezelf op te kunnen vangen, struikel verder en uiteindelijk wordt mijn val gebroken door mijn rugzak en Herman zijn poging om mij op te vangen, wat deels gelukt is. Even heb ik een gevoel alsof ik moeilijk adem kan halen, maar gelukkig valt dat mee en is er niets met mijn ribben of zo. Wel geschaafde knieeën, elleboog, een grote schaafplek op mijn scheen en een wondje aan mijn hand waar het bloed uit drupt. Het is een heuse Teufelstieg.
Wat een smeerboel wordt het dan meteen. Eerst maar even rustig op een steen zitten bijkomen, wonden schoonmaken en een pleister plakken om daarna met een paracetamolletje de laatste 2 km verder te lopen en/of te klauteren.    

Eenmaal boven aangekomen is het er behoorlijk druk. We kijken er rond en het ziet er groter uit dan in onze herinnering van ons vorige bezoek waarbij alles besneeuwd was. We vinden er enkele geocaches en halen er een patatje omdat we al door ons eten heen zijn en we toch laat terug lijken te komen. Ik zie het niet zo zitten om het stuk terug te lopen en we kopen daarom ook maar vast een treinticket om de laatste trein van 18.11 uur te kunnen nemen. Duur is het wel zo’n treinrit, 31 euro p.p.

Eenmaal aangekomen op station Schierke wacht ons nog een voetreis van 20 minuten langs het bospad terug naar Schierke zelf. We lopen Schierke door naar de parkeergarage aan de andere kant van het plaatsje. Via de nieuwe voetbrug lopen we naar de garage en stappen in de auto voor de terugreis naar de camping. Vandaag toch ruim 12 km gelopen.

     

     

   

Woensdag 15 juli 2020
Een regendag, we draaien ons vanmorgen nog maar een keer om en staan wat later op. We zitten lekker met een kop koffie onder de luifel en ik werk mijn reisblog bij. Ondertussen hebben we gezelschap om ons heen van een jonge merel, roodborst en een klein bosmuisje dat zijn holletje vlakbij onze tent heeft en onze kruimels opruimt.

Tegen twee uur wordt het lichter en droger en gaan we er nog even uit. Het plaatsje Zorge is heel smal, maar strekt zich over enkele kilometers uit. Aan de andere kant van Zorge gaan we de bossen in voor een wandeltrail van een aantal geocaches. Hij blijkt echter wat langer te zijn dan we dachten en het is eerst ruim 4 km heuvelop lopen en vervolgens na het loggen van de, voor ons nu, laatste cache, dezelfde weg weer terug.  Onderweg hebben we wel zo nu en dan mooi uitzicht. We komen uit bij een rustplek met een stempelkastje. De stempelkastjes zie je hier op heel veel plaatsen staan.  Je kunt een stempelkaart van de Harz krijgen en daar de stempels in verzamelen als souvenir.

     

De terugweg heuvelaf gaat aanzienlijk sneller en terug bij de auto blijken we alweer bijna 8 km te hebben gelopen. We hebben geluk gehad met het weer, het is de hele tijd droog gebleven.

       

Nu nog snel naar de winkel voor ons avondeten, gelukkig is de dichtstbijzijnde Norma supermarkt tot 20 uur geopend en lukt dat dus nog. 
Daarna terug naar de camping om de maaltijd te bereiden. 
Terwijl we bij de tent zitten zie ik een ooievaar boven ons vliegen, Herman ziet mij kijken en kijkt ook omhoog en zegt verheugd “een zwarte ooievaar, die heb ik nog nooit in het wild gezien”.  Die kan nu ook van de bucketlist.

Donderdag 16 juli 2020
We hebben niet echt een plan voor vandaag, maar er liggen nog twee geocaches in het plaatsje Zorge en we beginnen met de multi waarvan het tweede waypoint weg is, maar waarvan we op goed geluk gaan kijken of we hem kunnen vinden. Met een beetje logisch nadenken en wat geluk vinden we de cache toch.
We kijken wat rond in Zorge en besluiten de andere multi Steigertal er maar meteen achteraan te doen, het zou ook een korte multi zijn! Het is wel een leuke route, door het Zorger Kurpark en daarna het bos in. Onderweg begon het wel even kort te regenen maar dat mocht de pret niet drukken. Alle punten gevonden en dan zoeken naar de cache…, maar dat is dus niet gelukt.
We weten niet wat we verkeerd gedaan hebben, maar we konden de cache jammer genoeg niet vinden. Bij elkaar hebben we zo’n 6.5 km gelopen en dat is wel meer dan we verwacht hadden bij korte multi en we moesten ook weer een stuk omhoog het bos in. Het waren dus niet twee simpele caches.

We gaan terug naar Zorge en willen broodjes halen bij de bakker, maar die blijkt gesloten te zijn tussen de middag. Dan maar doorrijden naar een supermarkt in een volgend plaatsje en daarna gaan we op zoek naar een plekje om onze verse broodjes  op te eten. Eindelijk een rustig plekje gevonden en daar even lekker gezeten.
Dan nog op zoek naar een andere supermarkt met meer keus dan de Norma om eten voor de avondmaaltijd uit te zoeken.
We hebben daarna eigenlijk geen van beiden nog zin om wat te doen en besluiten terug te rijden naar de camping en gaan daar lekker bij de tent zitten, kopje koffie, spelletje doen, eten maken en dan is het zo maar weer avond.
Net als de afwas klaar is breekt er een wolkbreuk los en koelt het snel af. 

 

Week 2

Vrijdag 17 juli 2020
We gaan vandaag met een omweg naar Braunlage. We rijden eerst via Zorge naar Wieda en vinden daar een (multi)cache en daarna nog enkele caches in een stuk bos van een hondevereniging.

Daarna via Bad Sachsa naar Sankt Andreasberg. Daar hadden we wat meer van verwacht, het oogt hier allemaal een beetje als vergane glorie. We drinken koffie bij een Konditorei en nemen er een stuk gebak bij.
Daarna vinden we in het plaatsje nog twee caches en rijden dan door naar een uitzichtpunt waar ooit een prachtig modern zwembad met uitzicht zou hebben gestaan, maar die door de teloorgang van Sankt Andreasberg gesloopt is en plaats heeft moeten maken voor vakantiewoningen.

Dan rijden we verder naar Braunlage waar het erg druk en erg toeristisch is. We vinden er een grotere supermarkt, doen er onze boodschappen en gaan dan terug naar de camping. Op de terugweg komen we in de omgeving nog langs de Zorger Wasserfall waar we ook een geocache vinden, door deze cache komen we op dit mooie plekje waar we anders aan voorbij gereden zouden zijn.

Vandaag is het eindelijk gelukt om een camping te vinden voor de komende dagen. We wilden eigenlijk naar Sachen-Anhalt, Saksiche Schweiz, maar alles zit daar vol. We hebben er nu voor gekozen om naar een camping wat zuidelijker in Tsjechie te gaan en misschien nog even Oostenrijk in, Sachsen-Anhalt komt nog wel een andere keer.

Dus morgen breken we de tent op en gaan richting Tsjechië. Met wat er nu allemaal bij gekomen is op de camping vinden we het ook niet erg om morgen te vertrekken, net als het Nederlandse stel met baby in de tent achter ons. We hebben het veldje mooi een aantal dagen voor ons samen gehad en dat was heerlijk rustig.

Zaterdag 18 juli 2020
We zijn om kwart voor negen vertrokken van de camping In Zorge en rijden richting Nordhausen, Leipzig, en richting Regenburg om naar de Tsjechische grens te gaan.

Onderweg stoppen we een aantal keer, onder andere om een cache te doen en de benen te strekken. Ook een keer om brood te eten op een parkeerplaats aan een meertje om daarna weer verder te rijden.
Ook onderweg nog een keer een boodschap doen voor het geval morgen alle winkels dicht zijn. Via Cham  stuurt onze navigatie ons via binnenwegen Tsjechië in. We zien ineens een bordje  ‘Landesgrenz’ en een stukje verder staan we ineens in Tsjechië. De eerste benzinepomp getankt en een vignet gekocht.
Dan rijden we door naar de camping waarvan we weten dat er plek is doordat we gisteren gebeld hebben en eenmaal daar aangekomen gaan de tent opzetten. We hebben een ruimte plek met mooi uitzicht, we staan op een camping waar slechts 2 caravans, een busje en nog een tent staat, wat een rust hier!  Camping U Dvou Orechu in Strazov, aan de rand van het Nationaal park de Sumava.
Omdat we hier ook weer enkele dagen willen blijven zetten we weer de grote tent op, op een plekje met mooi uitzicht.
We sluiten de avond af met een stevige regenbui.
GPS: N 49 16.916,E 13 14.421   Prijs ongeveer 23 euro, CZK 555  (incl. stroom en douche).

Zondag 19 juli 2020
Vanmorgen weer droog en zacht weer. Volgens de weersverwachting wordt het vandaag weer zo’n 23 graden, prima weer. Ook een verademing is het om niet elke keer als je naar het toilet gaat of water gaat halen een mondkapje voor te hoeven doen. In Tsjechië is dit twee weken geleden afgeschaft.
We gaan vandaag wat in de omgeving kijken en natuurlijk wat caches doen onderweg. We komen bij een groot veld vol met verschillende bloemen en daarbij ontzettend veel vlinders, wat een prachtig gezicht!
We rijden naar een plaatsje in de omgeving waar we kunnen pinnen want er moet hier nog vaak contant betaald worden, zo ook de camping en we hebben niet veel Tsjechische kronen over van ons bezoek aan Praag vorig jaar.
Het wordt inmiddels aanzienlijk warmer en we zien dat de buitentemperatuur al opgelopen is tot 27 graden. Begin van de middag gaan we in de schaduw van wat bomen rustig zitten eten en genieten van het uitzicht op deze plek tussen de velden.

Na een tijdje gaan we verder en zoeken we nog een multi in het dorpje Rakom. We vinden op één na alle antwoorden en vinden de cache ook op een rustig plekje. Tegen drie uur wordt er onweer verwacht en we besluiten door te rijden naar Pilsen om daar een boodschap te doen en een gasblikje te kopen aangezien we ons vergist hebben in onze voorraad gas. We zijn amper binnen bij de Decatlon of er breekt een wolkbreuk los, wat een water! We winkelen hier maar even door tot het droger wordt.

Daarna nog snel even naar de supermarkt nu we hier toch zijn en dan weer terug richting camping. We komen onderweg door Prestice met de mooie kerk die je al vanuit de verte ziet en boven alles uittorent. Ook komen we langs Svihov met het kasteel, maar het was daar vandaag zó druk dat we daar nu niet gekeken hebben.

Maandag 20 juli 2020
Vanmorgen weer heerlijk rustig ontbeten en lekker bij de tent zitten lezen e.d., maar op een gegeven moment willen we toch weer op pad.
We willen nog wat geocaches in de omgeving doen en daarbij hebben we er twee op het oog die we zeker willen doen. Een ervan is een cache die over een bibliotheek gaat (altijd leuk!) en de ander , een multi, over een oude lindeboom.
De letterbox “over de bibliotheek hebben we gevonden in een minibieb. De cache over de oude Lindeboom hebben we nog niet gevonden, misschien dat we daar nog eens naar kijken.

Bij een cache in een dorpje hebben we op een bankje aan de vijver ons brood gegeten in de schaduw van een boom.
We hebben wel de nodige andere caches gevonden en leuke plekjes gezien, Leuke plaatsjes met een mooie kapel, kerk of uitzichtpunt. We hebben alleen wat kortere wandelingen gemaakt vandaag, want het was erg warm, vanmiddag was het op een gegeven moment 31 graden.

We maken een wandeling naar een leuk kapelletje bovenop een heuvel met prachtig uitzicht op een oud kasteeltje dat gerestaureerd wordt, onze route naar de cache loopt vanaf de top bij het kapelletje hier ook langs en gaat verder naar 2 kleine meertjes die ons aan Zweden doen denken. Onderweg komen we langs twee bomen met vruchten die we niet kennen, dus die hebben we opgezocht en het blijkt de zwarte moerbei te zijn. Die vruchten hebben we nog nooit eerder gezien. We vinden de cache bij het meertje en wandelen langs de andere kant van het kasteeltje weer terug naar de auto.
Onderweg nog een boodschap voor het avondeten gedaan en aan het eind van de middag weer terug naar de camping.
We zitten er lekker in de schaduw van de kersenboom met uitzicht over de graanvelden naar de heuvels in de verte.

Heerlijk rustig hier, de vogels fluiten en de krekels  in het veld tjirpen met hun vleugels. Tegen half negen begint het heel even te onweren, 3 roffels en een paar spatten en het is weer voorbij.

Nu we hier toch zijn wilde ik eigenlijk ook wel graag naar České Budějovice en Cesky Krumlov, die namen herinner ik mij uit de reisverhalen van mijn moeder over Tsjechoslowakije en aangezien wij er nooit toegekomen zijn om die plaatsen te bezoeken lijkt het nu wel een mooi moment. In 1994 zouden we op de terugweg uit Hongarije hier langs en naar Praag, maar op de eerste camping in Tsjechië brak onze zoon zijn been en nadien zijn we hier nooit weer geweest.
Nu lees ik dat deze plaatsen na Praag de grote publiekstrekkers zijn en dat in coronatijd lijkt ons niet verstandig. Bovendien is met 30 graden in een stad lopen niet iets waar wij blij van worden dus het wordt morgen wat anders.

Dinsdag 21 juli 2020
Vanmorgen om vijf uur word ik wakker van een kort maar hevig onweer, maar ik val toch weer in slaap. We worden rond zeven uur wakker en het is gelukkig droog en de zon schijnt op de tent die ook alweer droog aanvoelt.
Het is al een aangename temperatuur en we genieten weer van ons ontbijtje in deze ochtenrust als de rest van de camping nog in rust is.

We gaan vandaag richting Svihov om daar het kasteel te bekijken waar het zondag zo gruwelijk druk was. Er stond zelfs een weiland vol met geparkeerde auto’s. Onderweg zien we een geocache vlakbij en daar gaan we eerst even heen. We parkeren de auto en wandelen de heuvel op in de ochtendzon, vinden de cache en genieten van het uitzicht rondom.

We vervolgen even later onze weg en komen door Janovice, hier ligt ook nog een multi-cache die wel willen doen en even later nog een. De caches vinden we wel maar minder makkelijk en snel als we verwacht hadden. 
Door een cache die hier vlakbij de kerk ligt komen we ook over een oud begraafplaatsje, heel apart. De cache lag daar niet en die hebben we ook niet gevonden. We kijken steeds op naar de schoorsteen waar een ooievaarspaar op zit te klepperen.

Als we door het centrum lopen komen we ook langs een ijssalon en daar gaan we even zitten en genieten van een heerlijke coupe yoghurtsoftijs die zelfs Herman lekker vindt. 

Daarna verder naar Svihov om een bezoek te brengen aan Svihov Castle. 

Svihov Castle
De hoogste rechter Půta Švihovský, een van de belangrijkste mannen van de familie Rýzmberk, liet het kasteel van Švihov aan het einde van de 15e eeuw bouwen. Hij klom bekwaam op aan het hof van koning Vladislav II Jagiełło en verwierf aanzienlijke invloed en bezittingen. Naast Švihov bracht Půta ook de kastelen Rabí, Horažďovice en Prácheň naar de Rýzmberk-landgoederen.
Het aanvankelijke concept voor Švihov was een kunstmatig eiland. De gebouwen in het centrale gebied vormden de kern van het kasteel met twee paleizen, de kapel en de traptoren, waardoor een rechthoekige binnenplaats werd omsloten. De zones van de binnenmuren met de vier hoekbastions en de eerste gracht werden beschermd. De tweede zone van muren, ook met een gracht, omcirkelde de kern van het kasteel en de intense verdedigingsmogelijkheden. Deze tweede fase van de bouw werd voltooid na de dood van Půta (1504), dat wil zeggen aan het begin van de 16e eeuw. De bekende laatgotische architect Benedikt Ried heeft aanzienlijk bijgedragen aan de voltooiing van de bouw. Beide grachten werden gevuld met water uit de Úhlava-rivier.  
Na de dood van Půta werd het kasteel geërfd door zijn twee zonen, Václav en Jindřich. Ze slaagden er echter niet in het landgoed te onderhouden en moesten geleidelijk hun bezittingen opgeven. Ze verkochten Švihov Castle aan Heralt Kavka van Říčan na Štěkni in 1548. Zijn twee zonen verkochten het kasteel opnieuw vijftig jaar later in 1598. Deze keer was de koper Humprecht Czernín uit Chudenice.
De noodlottige periode voor het kasteel vond plaats in de eerste helft van de 17e eeuw, toen het zijn oorspronkelijke functie verloor. Tijdens de Dertigjarige Oorlog verzette het zich tweemaal tegen de aanvallen van Zweedse soldaten, maar na de oorlog tegen keizer Ferdinand III. opdracht gegeven tot sloop. Švihov kasteel verloor een groot deel van de buitenste vesting en twee grachten.
Czernin wist de sloop van het kasteel te annuleren. Het kasteel bleef echter alleen voor economische doeleinden worden gebruikt. In 1926 werd het in officiële documenten een “ruïne” genoemd.
Het kasteel overleefde de Tweede Wereldoorlog zonder grote schade en werd na de oorlog in beslag genomen als onderdeel van de bezittingen van Czernin.
In 1947 nam de zojuist gevormde Nationale Culturele Commissie het beheer van het kasteel over. Het lanceerde bijna onmiddellijk een breed onderzoeks- en restauratiewerk.
Tegenwoordig wordt het kasteel beheerd door het National Heritage Institute en via drie tourroutes aan het grote publiek gepresenteerd.
Bron: https://www.hradsvihov.cz/en/about/history

Wij volgen hier een tour van 50 minuten, maar alles in in het Tjechisch en wij krijgen een map mee met Duitse uitleg over het kasteel. Dat leest wel lastig in het Duits met iemand die vlakbij hard in het Tsjechisch tegen de anderen staat te praten. Maar goed, je krijgt er toch wat meer van mee zo.  

Buiten het kasteel zien we de struik/boom ‘pimpernoot’, deze hadden wij nog niet eerder gezien. In Brabant zou deze ook bekend staan onder de naam “klootzakkenboom”. 

Na afloop lopen we naar de cache die hier buiten bij het kasteel ligt en wandelen hier nog wat rond. Het is inmiddels al vier uur en we lopen terug richting auto. Bij parkeerplaats waar de auto staat zit ook een klein restaurant en daar gaan we eten. 

Na de maaltijd rijden we terug richting camping, maar slaan in Janovice nog even af richting ijssalon voor een toetje. Het meisjes herkende ons nog van vanmorgen. We nemen allebei een klein ijsje (echt!) en eten dat op het terras aan de achterkant op, waar we lekker in de schaduw zitten.

Daarna terug naar de camping in Strazov en lekker bij de tent in de schaduw onder de boom. Het was vandaag een erg broeierige en benauwde dag ook al was het maar 25-26 graden, het voelde als veel meer.

Woensdag 22 juli 2020
We willen vandaag het kasteel Velhartice bezoeken in het gelijknamige plaatsje. Onderweg er naar toe zeggen we nog tegen elkaar hoe rustig of het  overal is, maar als we in het plaatsje bij het kasteel aankomen is het er erg druk en zijn alle parkeerplaatsen al bezet  Alleen beneden in het dal is nog plek, maar dat betekent een flinke wandeling omhoog met dit warme weer en daar voel ik niet zo veel voor.
We vinden wat caches en gaan brood eten op deze parkeerplaats waar nog ruimte genoeg is en de picknickplek ook nog vrij is. 

Daarna rijden we door naar Rabi, in dat plaatsje ligt de grootste kasteelruïne van de Bohemen en we gaan kijken of het daar minder druk is.
Als we er aankomen blijkt het ook al redelijk druk te zijn, maar we vinden direct een parkeerplek op het plein en kopen een parkeerkaartje voor de hele dag, kosten 75 eurocent.
We gaan naar de ingang er zonder gids blijk je hier alleen in de Courtyard rond te mogen kijken, wil je echt het gebouw in dan moet je met een gids. Wel dat hebben we al eens gedaan deze week en dat viel wat tegen. ook was het verre van coronaproof. We gaan hier dus alleen de binnenplaats bekijken en de ruïne bekijken we verder van buiten.

Daarna gaan we nog twee caches doen die hier liggen. Eentje ligt aan de buitekant van de ruïne en vinden we tijdens onze rondwandeling en de ander is een multi waarbij we eerst aanwijzingen moeten vinden of vragen moeten beantwoorden op verschillende plekken om zodoende te ontdekken waar de cache werkelijk ligt, ook dit lukt en we vinden de cache in het bos aan de voet van de ruïne.

Dan besluiten we om een restaurant te zoeken om iets te gaan eten. Terug op het plein waar de auto staat is ook hotel restaurant Atawa en het terras is er bijna leeg nu, dus wij gaan er snel heen. Als we aangeven wat te wllen eten, lijkt het even alsof we te laat zijn  en dat ze gaan sluiten, maar we krijgen toch een kaart gebracht. We bestellen ons eten en niet veel later wordt het al geserveerd.  We hebben we lekker gegeten en als we klaar zijn en weggaan blijkt dat achter ons de deur dicht gaat. We hebben geluk gehad dat ze ons nog geholpen hebben.

We hebben heel veel mensen ijs zien halen bij een zaak iets verder op het plein en we gaan daar ons nagerecht kopen om die op het bankje in het midden van het plein in de schaduw op te eten.
Daarna terug naar de camping, het was weer een mooie dag!

 

Donderdag 23 juli 2020
Vanmorgen eerst heerlijk lui bij de tent zitten lezen. Tegen 10 uur gaan we pas op pad naar Velhartice castle.

Dit keer zijn er gelukkig nog wel wat parkeerplaatsen vrij en daar maken we gebruik van. We lopen het pad naar boven naar het kasteel en ook hier kunnen we weer kiezen tussen 2 rondleidingen of alleen de binnenplaats te bezoeken. We willen er toch wat van zien, dus we kiezen voor de rondleiding door de toren (50 minuten) en niet het paleis (40 minuten) We hebben al wat foto’s gezien van ingerichte kamers en we denken dat we de toren leuker vinden om te bekijken. We zijn er om 10.50 en om 11.00 uur start de tour, we zijn mooi op tijd.
Wat te verwachten viel na onze ervaring in Rabi, is ook hier weer het geval, een groep van 50 personen die allemaal de Tsjechische uitleg willen horen en op een kluitje staan. Wij zijn blij met onze uitgebreidde Engelse beschrijving. We hebben van te voren al wat
doorgelezen en hebben zo meer tijd om binnen rond te kijken en foto’s te maken.  Het ziet er wel leuk uit, maar het leukste is natuurlijk de verbindingsbrug tussen de  donjon en het ‘huis’ op 10 meter hoogte.  Daarna bekijken we nog de binnenplaats en de voormalige brouwerij met fototentoonstelling. Op de terugweg naar de parkeerplaats komen we langs een Bramboromat en dat blijkt een aardappelautomaat te zijn, net zoals wij wel de melktap kennen, haal je hier je aardappelen. Misschien is dit in Nederland ook wel, maar wij hadden het nog niet eerder gezien.

  

Dan terug naar de auto en wat verderop komen we weer langs de picknickplek van gisteren en gaan daar nu weer brood eten, lekker rustig.
Als we verder rijden komen we langs een cache die ligt bij de kapel van Hildegardy, dat deed me even denken aan “de beentjes van Sint  Hillegard”. We maken de wandelen omhoog naar de kapel en vinden de cache bij een mooi opgeknapte kapel met informatie en QR-code om bijpassende muziek te downloaden. We laten ons op de terugweg leiden door deze muziek.

We rijden dan door naar Susice om boodschappen te doen en daarna terug naar de camping. Weer lekker bij de tent zitten lezen todat we het tijd vonden om te gaan eten. We gaan weer uit eten en doen dat dit keer bij Hospudka Zemanka in Milence vlak voor Nyrsko. We hebben een mooi plekje op het terras  en we eten er heerlijk. Een heerlijk hoofdgerecht met extra salade en een nagerecht en daar betalen we incl. drinken slechts 25 euro voor. 

Dan weer terug naar de camping voor een kop koffie, een boek lezen  bij de tent en dit verhaal bijwerken.

Vrijdag 24 juli 2020
Ik merk dat je luier wordt van langer op een plek op een camping staan, het ritueel van ’s morgens opruimen en tent inpakken is er niet en alles kan gewoon blijven liggen en staan. Weer heel rustig en uitgebreid ontbijten, eitje erbij. Daarna nog een poosje blijven zitten lezen, een wasje doen en bekijken wat we vandaag zullen gaan doen.
We gaan vandaag Klenova Castle bekijken, dat wil zeggen meer de buitenkant want van binnen verschilt het niet zoveel.

We rijden eerst door Strazov en aangezien we geen brood meer hebben gaan we toch eerst maar brood kopen bij het kleine supermarktje op het plein. Als we binnenkomen staan we ook meteen al in een rij, dat blijkt voor het vlees te zijn, dus daar proberen we snel uit te komen op zoek naar de broodjes. Gelukkig is er nog wel wat en we kiezen wat uit waarna we nog een minuut of twintig in de rij voor de enige kassa stonden. Even snel broodjes halen is er hier niet bij.
Eindelijk terug bij de auto bedenken we dat er hier een multi ligt die we nog willen doen en aangezien we nu toch de auto al geparkeerd hebben, gaan we die eerst doen en daarna naar het  kasteel.
Deze multi brengt ons eerst naar het kasteel en vervolgens naar de begraafplaats waarna we naar een wandelingetje boven op een heuvel uitkomen bij een bankje met een mooi uitzichtpunt. Heerlijk rustig hebben we hier wel een half uur gezeten en genoten van het uitzicht en zoekende naar onze camping. We komen uiteindelijk tot de conclusie dat die van hieraf niet te zien is. Wat we wel zien is onze auto beneden op het pleintje en met mijn fototoestel kan ik zover inzoomen dat ik het kenteken zelfs lezen kan.

Dan aanvaarden we de terugweg naar de auto en gaan op weg naar Klenova. Na enkele kilometers komen we daar aan en rijden meteen door naar boven naar het kasteel. Langs de weg zien we al auto’s geparkeerd staan en boven is alles vol, maar we hebben het geluk dat er net iemand weggaat.

We lopen het pad op naar het kasteel met de bedoeling om er de cache te vinden en de buitenkant te bekijken en indien mogelijk de binnenplaats.
Maar bij de poort aangekomen blijkt het er druk te zijn door een trouwerij en hebben we een tijdje op een muurtje naar al die bruiloftsgasten zitten kijken.

Vervolgens gaan we op pad om de cache te zoeken en die vinden via een smal paadje om het kasteel heen, we zien zo gelijk de buitenkant en vinden dat wel voldoende.
Daarna rijden we verder richting camping, maar vinden onderweg een mooi plekje aan een riviertje om brood te eten. Een heerlijk rustig plekje waar we ook weer een hele tijd gezeten hebben genietend van de rust en het uitzicht.

Als laatste gaan we nog een cache zoeken vlakbij de camping, deze multi brengt ons naar een enorme lindeboom, echt indrukwekkend zo’n grote boom.
Daarna terug naar de camping om vanavond weer te gaan eten bij restaurant Hospudka Zemanka in Milence , dat is ons gisteren goed bevallen en het is tenslotte vakantie!

Wordt vervolgd bij week 3 en 4…