Dit is het vervolg van week 1
Vrijdag 22 juli 2016
We vertrekken vanmorgen weer laat, pas om half 10. Eerst rijden we naar Kryžiu Kalnas ten noorden van Šiauliai. Dat is een zadelvormige terp te midden van een veld met werkelijk vele duizenden kruisen, crusifixen en rozenkransen, het is een indrukwekkende bezienswaardigheid en een symbool van het katholicisme in Litouwen. Inmiddels staan er kruisen en kruisjes van over de hele wereld.
De vorige keren dat we hier waren lag het niet op de route en wilden we er niet zo’n eind voor omrijden, maar nu konden we het meenemen onderweg naar het noorden.
Daarna doen we boodschappen in Šiauliai en vervolgen dan onze weg in westelijke richting naar het dorpje Plokštiné. Bij dit dorpje, in de bossen van het Žemaitija nationaal park, bevindt zich het museum over de koude oorlog op/in een voormalige geheime ondergrondse Russische raketbasis.
Wij vonden het heel bijzonder om een keer hier binnen te kijken, 2 verdiepingen onder de grond en ook om in zo’n grote silo te kijken waar ooit een raket in gestaan heeft.
De eerste keer dat we in Litouwen waren wilden we hier al heen, maar konden het toen niet vinden, nu dus wel gevonden en we vonden het de moeite waard (intree 5 euro p.p.).
Dan wordt het al weer tijd om een naar een camping uit te kijken. We hadden eigenlijk vandaag nog door willen rijden naar Letland, maar dat wordt dus morgen. Aangezien er niet veel campings in de buurt zijn gaan we naar Camping Žemsodis bij Plungés. We vinden er een mooie en rustige plek aan een riviertje, maar aan het begin van de avond begint de camping helemaal vol te lopen met groepen Litouwers. Dat wordt vast niet de rustige avond die wij hier voor ogen hadden. We zijn dan altijd blij dat we niet een plek op een camping voor langere tijd gereserveerd hebben. We zien het wel vanavond en anders morgen weer beter. We betalen hier 15 euro incl. douche en wifi (alleen bereik bij receptie).
GPS: N 55°52.449 E021°45.002.
Zaterdag 23 juli 2016
Tegen half negen vertrekken we van deze camping die wat lawaai betreft alles meeviel. We hadden toch een heel rustige avond, de grootste groepen stonden ver van ons vandaag en daar hoorden we alleen heel zacht gitaarspel van en de groep die dichterbij stond was heel rustig en de hele familie lag om een redelijke tijd in bed en toen was het verder gewoon lekker stil om ons heen en hoorden we de krekels tsjilpen.
Wat opviel vanmorgen was dat de meeste mensen van de groep naast ons niet gingen douchen maar zich gingen wassen in het riviertje, wij gaven toch de voorkeur aan de douche. Het sanitair hield niet echt over, twee douches en twee toiletten en de enige wastafels waren de kleine wastafeltjes bij de toiletten en dat voor zoveel mensen. Ook geen keukentje of aanrechtje om af te wassen. Midden op de camping was een kraantje met drinkwater.
We gaan eerst boodschappen doen in Plungé en rijden dan via Mažeikiai Letland binnen. Verder gaat het via Saldus en Riga naar Camping Apalkalns in de buurt van Ćesis. Onderweg vandaag hier en daar wat rondgekeken, een kerkje hier en een monumentje daar, niet echt heel bijzonder. Wel hebben we nog een paar caches gevonden.
Door Riga rijdend zien we bekende plaatsen. Zo herkennen we de plaats waar het event MegaRiga 2014 gehouden werd, 2 jaar geleden en verschillende plekken die we toen en de keer ervoor bezocht hebben. Even hebben we het erover of we nog een nachtje in Riga zullen blijven, maar eigenlijk willen we allebei buiten de stad op een camping en rijden dus door naar camping Apalkalns. In tegenstelling tot de beide vorige keren dat we hier waren is het er nu erg druk en vinden we geen plekje meer langs een kant met mooi uitzicht, maar staan in het midden. Het is door die drukte ook behoorlijk lawaaierig en dat zijn we niet zo gewend. Hopelijk wordt het morgen weer rustiger als het weekend voorbij is. Het is onze bedoeling om hier zeker twee nachten te blijven staan om hier in de omgeving te gaan wandelen.
GPS: N 57°19.068 E 025°08.977
Zondag 24 juli 2016
Vanmorgen wat extra brood gesmeerd om mee te nemen want we gaan vandaag aan de wandel in de omgeving. We gaan de Amata trail lopen, een tip die we kregen van Paul en Regien die hem vorige maand gelopen hebben.
Onze Tomtom had wat moeite met het vinden van de parkeerplaats bij wp 1, maar als we er dan eindelijk zijn blijken er al een paar auto’s te staan en zit er een groepje bij de picknicktafels.
Herman heeft er geen goed gevoel bij om de auto hier nu te laten staan, omdat die mensen kunnen zien dat wij gaan wandelen en dus enige tijd weg zullen zijn. We rijden naar een andere parkeerplaats waar het rustiger is en de auto voor ons gevoel beter staat.
We pakken de rugzakken en de extra flesjes water en gaan op pad. Het is een mooie wandeling die we vandaag voor een deel doen. We beginnen met cache nummer 31 en lopen dan verder tot het eind waarna we dezelfde route teruglopen richting auto en onderweg bij de stuw even gaan picknicken. Het was zo nu en dan wel pittig dit pad door alle modder en geglibber onderweg.
Eenmaal terug bij de auto willen we nog wel een stukje verder lopen en gaan dan nog even de andere kant het pad op. Dat hebben we geweten. Het is een warme dag, 26 graden en erg benauwd, en omdat er veel steekvliegen zijn hebben we de lange broek maar aangehouden. We moeten hier heel veel trappen op, dat was even flink zweten en we moeten al die trappen aan de andere kant natuurlijk ook weer af. We doen onderweg een paar geocaches van de trail en dompelen onszelf even onder in het riviertje. Om af te drogen hebben we een kleine handdoek in de rugzak en voor de rest moet de zon zijn werk doen. Het was wel heerlijk verfrissend.
Om 4 uur, als we net bij geocache #26 zijn vinden we het mooi geweest, we moeten ook die trappen nog weer op én af en terug naar de auto en hebben dan 13 km op de teller staan.
Het was een erg mooie route zo onderlangs en bovenlangs de rivier Amata. We zagen onderweg opvallend veel verschillende soorten vlinders, paddenstoelen en een paar keer ijsvogeltjes.
Op de terugweg naar de camping komen we nog langs een supermarkt die open is en doen we nog snel even boodschappen.
Terug op de camping gaan we eten en willen we de modderbroeken in de wasmachine doen, ik heb geen zin om het met de hand te gaan doen. Het is al half acht als er eindelijk ruimte is en dan duurt het ook nog twee uur voor die wasmachine uitgedraaid is. Handwas was wel sneller gegaan…
We hebben nu een mooie ruime plek, alles wat dicht om ons heen stond is vertrokken en het is er een stuk rustiger van geworden op de camping, heerlijk.
Maandag 25 juli 2016
De dag begint net als gisteren bewolkt met een lekker temperatuurtje, maar daar zal wel snel verandering in komen als straks de zon doorbreekt.
We laten de tent nog een nachtje staan om vandaag de trail langs de Amata rivier verder te kunnen lopen.
Na een warme nacht wordt het vandaag ook een warme dag, zo’n 28 graden was het vanmiddag en heel erg benauwd. Gisteren hebben we het ook erg warm gehad en hadden we voor de zekerheid onze lange broeken aangehouden. Aangezien we gisteren geen last van steekvliegen of iets dergelijks hadden, hebben we vandaag de korte broek toch maar aangedaan. Nou dat hebben we geweten!
We zijn van boven tot onder gestoken door die krengen. We hebben wel weer een mooi stuk gewandeld, niet zo ver als we wilden, maar toch weer mooie dingen gezien. Onderweg hebben we aan zo’n ministrandje langs de rivier een uurtje gezeten en onze boterhammen gegeten. Heel wonderlijk hadden we daar nauwelijks last van die steekvliegen en hebben we er heerlijk van de rust genoten. We zijn onderweg ook niemand anders tegengekomen.
Voordat we teruggingen naar de camping moesten we eerst nog tanken en boodschappen doen.
Eenmaal terug op de camping is het al tijd om eten te maken. Het lijkt erop dat het zal gaan onweren en dan hebben we het eten maar vast gedaan. Net als we denken dat het overtrekt wordt het steeds donkerder en begint het te regenen en te flitsen. We gaan snel onder het luifeltje van de tent zitten, maar als er een flits en een donderslag direct achter elkaar komen gaan we toch maar even in de auto zitten. Dat zit dan toch prettiger dan voor ons tentje midden op het veld.
Een mooie gelegenheid om even dit verslag bij te werken.
Wat ons opvalt in deze landen met veel ooievaars, is dat je ze overal ziet zelfs op de camping vlakbij de tent en ook hebben we al een paar keer wat moeten afremmen voor een, in alle rust, overstekende ooievaar.
Dinsdag 26 juli 2016
Om 8.15 uur van de camping vertrokken, nadat we voor 3 nachten betaald hebben. We betaalden hier 16 euro per nacht all-in.
We gaan eerst nog naar de bonuscache toe van de trail die we de afgelopen dagen hebben gelopen. De Bonuscache konden we niet vinden maar gisteravond nog even contact gehad met Team GP die hem vorige maand gevonden hadden en we zochten wel op de juiste plek. Het zal dan wel de warmte geweest zijn dat we hem niet konden vinden en we gaan het nu nog eens proberen, nu het nog niet zo heet is en nu vinden we de cache wel.
We rijden verder via Smiltene en kopen daar lekkere verse broodjes. In Vyciems ligt een geocache bij een leuk kerkje en daar staan voor het begraafplaatje bankjes in de schaduw. Daar gaan we eerst even onze broodjes eten. Net als we er zitten loopt er een oudere vrouw over de begraafplaats naar de waterbak die achter het muurtje achter ons staat en begint tegen ons te praten.
Uiteraard verstaan wij er niets van en ze gaat verder met het waterdragen. Als we klaar zijn en weg willen gaan komt ze er net weer aan lopen en we zwaaien haar gedag. Op dat moment lijkt het of ze een gebedje opzegt en eindigt met “hallelujah”. Iets zei ons dat we rustig konden vertrekken.
Onderweg nog een multi-geocache proberen te vinden, maar dat is niet gelukt. We rijden verder en zien al vroeg een camping voor Elva, bij Waide Motell.
We blijken er gelijk aan te komen met een groep van ± 20 campers van de NKC, er staan nog een paar andere campers. We zetten de tent op op grote afstand van de groep, het doet ons wat denken aan dat tv programma hierover.
Het was vandaag weer erg warm, 27°C. en we hebben geen zin om nog verder te rijden en zetten toch de tent met neer, morgen zijn we weer weg. Het is verder een schone camping, met goed sanitair alleen weer wat weinig toiletten (gemengd, 2 in totaal, maar wel 4 douches). De camping ligt wel wat dicht bij de weg. We betalen hier € 10,- all-in, ook weer wifi bij de tent.
We zitten lekker bij de tent te wat te lezen.
GPS: N 58°13.195 E 026°22.214
Woensdag 27 juli
Vanmorgen niet zo vroeg, maar voor de groep campers, zijn wij van de camping vertrokken. We rijden naar Tartu en doen daar boodschappen in hetzelfde grote winkelcentrum als zes jaar geleden.
Ik herken het nog en weet het helemaal zeker als we binnenkomen en ik de ijsbaan zien. Midden in het winkelcentrum is een ijsbaan waar jeugd samen met een trainster aan het oefenen is in kunstrijden. We kijken er nu even rustig rond en doen in een van de supermarkten boodschappen.
Zes jaar geleden waren we hier ook, maar toen hadden we pech met de auto. We zijn toen hier vlakbij naar een garage geweest, maar men sprak er geen Engels of Duits en we moesten maar water bijvullen. We hadden er geen goed gevoel bij en zijn toen doorgereden naar Tallinn om vandaar met de boot rechtstreeks over te gaan naar Stockholm om daar wel geholpen te worden. Daar aangekomen in de garage bleek waar wij al bang voor waren, een lekke koppakking. De auto kon toen daar niet gerepareerd worden en hij is gerepatrieerd naar Nederland en wij zijn met een door de ANWB gebrachte leenauto verder gegaan met onze reis. Nu liepen we hier met een heel ander gevoel rond te kijken.
Daarna rijden we Tartu uit, we gaan hier de stad niet meer in, het is veel te warm.
We rijden naar het noorden en slaan na 10 km af naar weg 43 naar het Peipsi Järvi. We nemen de binnenweg langs het meer en komen zo door allerlei leuke kleine dorpjes met onderweg nog een heel klein museumpje.
Onderweg zoeken we ook nog een paar geocaches. Voorbij Mustvee komen we weer op de doorgaande weg tot Raunapungerja, daarna volgen we de weg weer langs het meer tot Vaskenärva.
Langs deze weg zouden nog vele onontdekte strandjes liggen, wel dat is lang geleden. Overal vakantiehuisjes en aan beide zijden van de weg staan de auto’s geparkeerd. Die strandjes zijn hier allang ontdekt! We vinden hier nog wel een cache vlakbij het strand.
We vervolgen weg 32 richting Jōhvi en gaan bij Toila aan zee de camping bekijken en warempel daar staat de hele groep campers van de NKC al! We rijden dan toch maar door naar de veel rustiger camping Saka Manor net voorbij Saka. We staan hier vanavond met drie tenten en vier campers, d.w.z. het waren twee busjes, één grotere camper en een heuse Amerikaanse trailer met slide-outs met pick-up. ’s Avonds lopen we nog de bijzondere wenteltrap af naar het strand en bekijken later boven en vanaf de uitkijktoren de zonsondergang.
Er is wel wifi maar alleen in het hotel. We betalen hier € 6,40 incl. douche. Het sanitair is eenvoudig maar schoon.
GPS: N 59°26.331 E 027°10.691
Donderdag 28 juli 2016
We zijn vandaag via Toila en Voka de weg zoveel mogelijk langs zee gereden en hebben net voor Sillamäe een cache gedaan. Deze plaats was tot in de jaren 50-60 een geheime basis van de Russen en we vinden hier nu een cache die binnen dit gebied ligt aangezien we net een voormalige wachttoren voorbij gereden zijn, een vreemd idee. We rijden verder het plaatsje in en het doet ook anders aan dan andere Estse plaatsen. Er is veel achterstand in onderhoud ook wordt er hard gewerkt aan de vernieuwingen. Het centrum van het plaatsje is ook niet veel meer dan een klein fraai parkje met een boulevard-achtige weg naar zee. Verder doet het hier toch nog wel wat Russisch aan. We doen er een paar boodschappen en rijden verder naar Vaivara. Hier gaan we ons brood eten bij een oude, bijzondere begraafplaats voor oorlogsslachtoffers.
Als we zitten te eten vinden we de planten in het veld tegenover ons toch wel wat vreemd eruit zien.
Er blijken hier velden vol hennepplanten te staan. In Vaivara bezoeken we het kleine oorlogsmuseum en rijden daarna de weg langs zee verder naar Narva-Joernsu. Dit lijkt een oude badplaats, die zijn glorie verloren is. Er staan veel mooie oude, grote huizen, maar met erg veel achterstallig onderhoud, erg jammer. Het is hier aan zee wel weer drukker.
Dan rijden we door langs het water naar Narva, we zien de Russische wachttoren aan de andere kant van het water en zien even later de grensovergang naast het kasteel de Hermansburcht.
We parkeren de auto op de parkeerplaats voor de grensovergang en bezoeken de Hermsnburcht. Vanaf de toren hebben we een mooi uitzicht op het plaatsje Vanagrod aan de Russische kant met de Sint Petersburcht. Jammer dat we die niet even kunnen bezoeken, hij ziet er indrukwekkend uit. Zo dichtbij en toch ook zo ver weg (zonder visum).
We halen nog even wat voor het avondeten in de grote supermarkt hier en rijden dan terug naar de camping Saka Manor in Saka.
Als we net het eten klaar hebben breekt er toch een onweersbui los! We hadden de tent met de achterkant in de wind staan, maar de wind is zo gedraaid dat de regen nu pal op de voorkant staat. We gaan maar even in de auto schuilen, dat zit prettiger dan op de slaapzak.
Later proberen we op de laptop nog een overtocht te boeken bij Tallink-Silja van Tallinn naar Stockholm, maar alles is vol voor de komende dagen.
We willen eigenlijk liever terug via Zweden dan nu nog naar Finland te gaan en dan via de Åland eilanden naar Zweden. Dat was wel heel leuk maar kost ook meer tijd en we willen het de komende dagen toch wat rustiger aan gaan doen en hopen ook dat het iets minder warm zal zijn dan de 30 graden van vandaag.
Lees verder bij week 3
Geef een reactie