Vrijdag 15 oktober 2021
We hebben overnacht in Ooy en gaan vandaag verder met etappe 23 van het Noaberpad. De route Kleve naar Milsbeek is nu de laatste etappe hoewel deze nog niet in ons boekje staat. Kaart 70, 71, 72 en 73 hebben we geprint en meegenomen.
De foto’s zijn aanklikbaar voor een groter formaat.
Als we vanmorgen opstaan regent het, dat was ook de weersverwachting voor vandaag. We ontbijten op ons gemak en daarna checken we uit en lopen eerst even naar de buurtsuper voor extra batterijen. De oplaatbare batterijen in onze gps zijn niet zo goed meer en we hebben graag reserve bij ons.
We lopen nog even door naar een geocache hier in het dorp alvorens we terugkeren naar het hotel om daar de fietsen weer op de auto te zetten. De fietsen hebben we vannacht in het ’s nachts afgesloten fietsenhok gezet.
Dan rijden we naar Milsbeek om daar de fietsen te parkeren bij eethuis De Diepen wat het eind van onze etappe wordt en daarmee het eind van het Noaberpad. Wij hebben nog enkele etappes te lopen, maar officieel is dit nu het eind.
Van Milsbeek rijden we naar Kleve waar we de auto parkeren op een parkeerplaats bij het Reichswald om van daar naar de route te lopen die ook door dit Reiswald loopt. Het is inmiddels redelijk droog geworden.
Onderweg door het mooie bos vinden we heel veel geocaches en we zien ook heel veel mooie paddenstoelen.
Als we aan de andere kant het bos met de kaarsrechte paden uitlopen gaan we op een bankje zitten om wat te eten en genieten van het uitzicht en de zon. De jas verruilen we voor een vest en dan pakken we de route weer op. We hebben een mooi uitzicht op Schottheide en onze weg gaat over de snelweg vanwaar we een mooi uitzicht hebben op de maisvelden waar men nu aan het oogsten is. Een mooi gezicht zo van bovenaf.
Wat verderop lopen we het Reichswald weer in.
Een prachtige route door het rustige bos.
We komen langs een houten trein, ter herinnering aan de Smalspoorbaan die hier in de Eerste Wereldoorlog werd gebouwd tussen staton Pfalzdorf en Nergena-Nord. Het spoor werd tot 1944 gebruikt als houttransport. Als we hier staan te lezen zien we een man en een vrouw zoeken. Als ik vraag of ze het Noaberpad zoeken, blijken het vrijwilligers te zijn die de route controleren. We kunnen ze melden dat deze route prima bewegwijzerd is, maar etappe 22 zeker niet. De man zegt dat die etappe onder iemand anders valt, maar dat hij het door zal geven. We bedanken hen voor het goede werk. Er blijkt op deze kruising wel een aanwijzing we te zijn doordat er een boom gekapt is. Zij brengen een nieuwe markering aan op een andere boom en zo is de route weer compleet. Achteraf gezien hadden we een foto van moeten maken dat ze aan het markeren waren, maar dat zijn we helaas vergeten.
We zoeken hier eerst nog een geocache die en andere kant op ligt en de man roept nog “jullie lopen toch het Noaberpad?” “ja dat klopt, maar we doen eerst nog even wat anders”. Nadat we onze geocahe gevonden hebben vervolgen we de route richting Nederlandse grens.
Aan het eind van het pad is de Nederlandse grens en dan nog een paar kilometer daarlangs en dan komen we aan bij Eethuis de Diepen waar we genieten van een heerlijke kop soep.
Dan wordt het tijd om op de fiets te stappen voor de terugrit naar de auto, opnieuw het Reichwald door en net voor het donker wordt zijn we bij de auto. Het is al 19 uur als we vertrekken voor nog anderhalf uur rijden naar huis.
Het was vandaag een prachtige route op een toch prachtige dag, we hebben veel geluk gehad met het mooie weer vanaf 11 uur.
Vandaag weer 20 km gelopen en terug gefietst.
Eindpunt Noaberpad
Geef een reactie