Vervolg van week 2 2025 Spanje – Portugal in het voorjaar.
Week 3
Maandag 24 februari 2025
We vertrekken vanochtend op tijd en zien nog de opkomende zon op de bergtoppen aan de overkant schijnen, een mooi gezicht. Het is negen graden en helder weer. We vervolgen de weg naar Collosa en hebben prachtige vergezichten onderweg.
Bij Collosa slaan we af naar Algar om daar de watervallen te bekijken. Het is hier een erg toeristische omgeving en dat zijn de watervallen ook. Wij vinden het toch wat te veel aangelegd lijken. Het was wel aardig maar veel meer ook niet. Gezien de droogte overal vragen we ons af of het allemaal wel zo natuurlijk is. We lopen hier bijna alleen, er loopt één stel voor ons, maar als we eruit gaan komt er net een ‘buslading’ binnen.
Terug naar de auto die staat op de parkeerplaats bij het informatiebureau, onder toeziend oog van een dinosaurus. We ruiken hier een erge wietlucht, er zit vast een hennepkwekerij in de buurt.
We rijden verder doen boodschappen in La Nucia en lunchen onderweg in een klein dorpje en gaan verder richting Elche om in die omgeving een plek met voorzieningen te zoeken. De enige camperplek met voorzieningen blijkt vol te zijn en dus komen we terecht op een camping. Een Acsi-camping met héél veel Nederlanders, maar er is nog een plekje voor ons en we kunnen hier een wasje doen en de koelbox schoonmaken. Waarschijnlijk heeft pas de vis gelekt want de koelbox stinkt naar vis, maar die is nu weer fris.
We kunnen weer alles legen en vullen wat nodig is.
Het was vandaag een mooie zonnige dag met vanmiddag 20 gr.
Camping Internacional ‘Les Palmeres’ in Crevillent, we betalen hier 23 euro all-in.
We krijgen hier zelfs door een van de Nederlanders een Nederlandstalig krantje aangereikt over deze omgeving, wanneer de bingo is weten we nog niet.
Dinsdag 25 februari 2025
We vertrekken vanochtend weer van deze camping, het meeste wasgoed is droog en de rest droogt onderweg wel.
We rijden hier eerst weg richting de bergen, een mooi rustige weg tussen de olijf-, citroen- en de sinaasappelplantages door.
Dan besluiten we toch richting Gartagena te gaan en daar voorbij hebben we bij Portman op een rustig plekje geluncht en zijn we even naar zee gelopen.
Daarna rijden we verder om te kijken naar een camperplek die we dachten te zien in de verte.
Het blijkt een gewone parkeerplaats waar een aantal campers, erg dicht op elkaar, staan.
We parkeren de auto en lopen naar de vuurtoren en de overblijfselen van Bateria de la Chapa (Militaire batterij uit de jaren 1930), we wandelen hier een tijdje rond en vinden hier ook een cache.
Langzaam wandelen we terug naar de auto en zoeken de toegangsweg naar Batteria de Cenizas, maar die vinden we niet en dat blijkt achteraf ook niet degene te zijn die we graag willen zien. Wat we zoeken is Batería de Castillitos en die ligt ook ergens anders dan we dachten, morgen waarschijnlijk een nieuwe poging.
Voor vandaag is het mooi geweest en we gaan een plek zoeken om te overnachten wat verder van de kust. We komen uit op Los Olivos Camperpark en dat ziet er netjes uit. Hier betalen we 9 euro zonder elektrisch, er zijn 2 douches en 3 toiletten.
Op dit grote camperpark staan vannacht 95 campers van klein, formaat busje, tot megagroot, met een auto achterin of een auto erachter op de aanhanger. Overwegend Duitsers en waarschijnlijk veel overwinteraars. Voor wat wij gezien hebben staan er maar 3 busjes, waaronder die van ons. Een bakker komt hier om 9 uur en om 11 uur en twee keer in de week iemand met groente en fruit.
We kunnen hier nog een tijdje lekker in de zon zitten.
Woensdag 26 februari 2025
Vanmorgen een mooie zonsopkomst en ondanks de nog maar 11 graden voelt het als een lekkere temperatuur.
We rijden eerst door de Sierra de la Muela naar de kust voor een bezoek aan Batería de Castillitos. Het laatste stuk er naartoe is een 10 km slingerweg de berg op en verboden voor vrachtwagens en campers. Onze bus valt onder de personenauto’s dus wij kunnen gewoon doorrijden, gelukkig.
De Bateria de Castillitos is een oud fort dat voorzien is van enkele zeer grote kanonnen. Het bevindt zich op een kleine landtong tussen Cartagena en Mazarron.
Het eerste deel is een slecht en smal wegdek met flinke gaten, het tweede deel is mooi asfalt en hier en daar nog wel smal. Op de heenweg komen we niemand tegen, we zijn dan ook vroeg en een van de eersten die naar boven gaan.
Boven aangekomen zien we twee auto’s staan van mensen die hier overnacht hebben, daar is het ook een prachtige plek voor. Wat een uitzicht over zee hier!
Wij parkeren de auto en gaan aan de wandel naar het oude fort. Wat een bijzondere plek is dit met al die gebouwen die er nog staan.
De kanonnen zijn ook gigantisch, maar lijken niet zo groot als die, die we afgelopen zomer in Ørland, Noorwegen gezien hebben, die had niet 1 loop, maar 3. Deze staan dan weer op een mooiere plek, met geweldig uitzicht, zeker met dit mooie heldere weer. We vinden hier ook nog twee caches. We wandelen hier heerlijk rond, lekker in de zon, met prachtig uitzicht, echt genieten zo.
Na zo’n twee uur te hebben rondgewandeld komen we terug bij de parkeerplaats die nu helemaal vol staat, er wordt al gewacht op ons plekje. Tijdens de terugweg krijgen we ook nog de nodige tegenliggers waarvan een deel Nederlanders. We rijden verder via Mazarron waar we boodschappen doen, wat een toeristen hier!
De weg terug gaat via de Sierra de Almenara met onderweg prachtige uitzichten. We vervolgen onze weg richting Mula, waar we willen gaan fietsen, maar komen dan vlak langs Aledo waar we een kloof willen bekijken.
We vinden hier een overnachtingsplek en gaan morgenochtend de kloof bekijken en daarna door naar Mula.
Na aankomst op onze overnachtingsplek bij een voormalig klooster Santuario de Santa Eulalia, wandelen we hier de heuvel op naar een groot standbeeld waar we een multi zoeken én vinden.
Overnachting gratis.
Donderdag 27 februari 2025
We gaan vanmorgen eerst naar de kloof om die te bekijken en we komen echt op een mooi plekje! Een prachtige parkeerplaats en dan de kloof in, een mooie wandeling waarbij we ook bij een soort supersmalle brug komen. Waarschijnlijk ooit iets geweest om het water te reguleren. We zien hier alpenkraaien en lopen terug om de andere kant van de kloof te bekijken. Heerlijk rustig om hier met ons tweeën rond te lopen. De kloof aan deze kant loopt dood maar is wel het mooiste deel.
Daarna terug naar de auto en door de Sierra de Espuño op weg naar Mula, ook weer een mooie weg. Het laatste deel is een binnendoortje tussen de boomgaarden door.
In Mula aangekomen eerst bij de informatie aan het Paseo een kaart opgehaald over de Via Verde.
‘Vías Verdes’ zijn voormalige spoorlijnen die nu gebruikt worden als niet-gemotoriseerde routes voor wandelaars en fietsers. Van de meer dan 7.600 km van dit soort buiten gebruik geraakte spoorlijnen die er in 1993 in Spanje waren, is zo´n 3.400 km omgevormd tot 135 Groene Wegen die door heel Spanje lopen en dit aantal neemt nog iedere dag toe.
We rijden naar de camperplaats hier in Mula, een parkeerplaats achter het zwembad waar al een stuk of 25 campers staan, maar er is nog een plekje voor ons. We halen de fietsen van de camper en fietsen een stukje van de Vía Verde del Noroeste van Mula naar Albudeite en weer terug, zo’n 20 km. Een erg mooie fietsroute waarbij we een, voor ons, bijzondere plant zien, de Woestijnhyacint. Ook zien we onderweg voor het eerst konijnen in Spanje en enkele keren weer de hop. Een prachtige omgeving die ons deed denken aan de ‘badlands’ in Canada en Amerika.
We hebben een erg mooie en zonnige dag gehad met dank aan Jacco en Anneke voor de tips!
Overnachting gratis.
Vrijdag 28 februari 2025
Na een rustige nacht op deze volle parkeerplaats, stappen we vandaag weer op de fiets over de Via Verde.
De route van vandaag gaat van Mula naar Bullas, minder spectaculair dan die van gisteren, maar ook leuk.
Als eerste komen we langs het voormalig station van El Niño. We fietsen verder tussen boomgaarden door met onder andere walnoten, citroenen en sinaasappel-, olijf-, perzik- en amandelbomen.
Ook zien we dat men druk is met de sinaasappeloogst.
We passeren enkele tunnels en wat later passeren we het voormalig station van LaLuz, ook weer een mooi gebouw.
Enkele kilometers voor Bullas gaan we picknicken op een mooi plekje.
Hier begint de zon er zo nu en dan een beetje door te komen maar de wind van vandaag maakt het koud. In Bullas aangekomen fietsen we vol in de wind en vinden we het mooi geweest, we rijden terug. De heenweg hadden we steeds een licht stijgingspercentage en dat maakt het op de terugweg prettiger fietsen, de terugweg ging dan ook een stuk sneller.
Zijn we gisteren op onze route niemand tegengekomen vandaag is dat anders, het is nog niet druk maar wel enkele wandelaars en fietsers die ons tegemoet komen.
Bij het kerkje in El Niño vinden we nog een cache.
Terug in Mula doen we meteen boodschappen voor het avondeten en fietsen dan door naar de camperplek. Toch nog 42 km gefietst vandaag.
Overnachting gratis.
Zaterdag 1 maart 2025
Als we vanmorgen wakker worden regent het en dat blijft het de hele dag doen, het ene moment wat harder dan het andere moment, maar droog wordt het niet vandaag.
Voor we vertrekken kunnen we hier nog vuil water lozen en schoon water bijvullen en het toilet legen.
Ons volgend doel is Tabernas, maar daar regent het ook dus we hebben geen haast (hadden we al niet) om er te komen.
Via de mooie Sierra Espuña rijden we naar Lorca en maken onderweg nog een foto bij een, naar het schijnt, historisch herkenningspunt.
In Lorca zoeken we een supermarkt om onze voorraad weer wat aan te vullen en omdat morgen, op zondag, de meeste winkels gesloten zijn. Nou supermarkten genoeg hier en aangezien het toch regent lopen we er op ons gemak rond. Nu zochten we hier nog een pak crackers, maar die vinden we niet in deze megasupermarkt, wel zien we, afgezien van de gebruikelijke levensmiddelen, onder andere autobanden en kinderwagens!
Benzine tanken doen we ook meteen maar in Lorca omdat de benzine hier het goedkoopst is, nu € 1,355.
Daarna toch maar weer verder en onderweg gaan we even een zijweg in om een plekje te vinden om te lunchen.
We besluiten om vandaag weer eens een camping op te zoeken om te kunnen douchen.
Daarom verleggen we de route iets naar Almox omdat daar een geopende camping is.
Camping Almox, een camping met veel huisjes/caravans voor de verhuur en een deel toerplaatsen. Gelukkig is er nog een plek vrij voor ons en we installeren ons en gaan dan genieten van een warme douche. Ons plekje biedt uitzicht op de vallei en een begraafplaats in de verte.
We betalen hier € 17 alles inclusief voor een erg ruime plek, waarvan we eerst dachten dat het twee plekken waren.
Zondag 2 maart 2025
Helaas vanmorgen nog steeds regen, maar rond negen uur gaat het wat minder hard en vinden we het tijd worden om verder te gaan.
Er is inmiddels zo veel regen gevallen dat de olijfbomen in het water staan en er in de drooggevallen rivieren weer water stroomt.
We rijden via Almanzora de A1100, een mooie weg met uitzichten op de oude weg en oude bruggen. Hier merken we de invloed van de vele regen, heel veel stenen zijn losgeraakt en van de bergen naar beneden gerold en liggen soms ook op de weg.
Het is een mooie route door de Sierra de los Filabres. Onderweg, als het minder hard regent, maken we enkele foto’s.
Bij een klein kasteeltje in Tahal proberen we nog een cache te vinden, maar die vinden we niet en net dan begint het weer hard te regenen, dus snel terug naar de auto.
Na de voorbij rollende stenen op de weg zien we ook nog een patrijs voor ons de weg over rennen.
We komen uit op de A-349 en even later hebben we uitzicht op Tabernas dat in de zon ligt! Bij ons wordt het ook droger en even later rijden wij ook in de zon, dat hadden we vandaag niet meer verwacht.
Het gebied rond Tabernas is het enige stukje (half) woestijn van Europa, de Taberna woestijn.
Een kurkdroog gebied van 280 km² waar het hele jaar de zon staat en het minste regen valt van heel Europa! Slechts enkele dagen (ca. 3-4) per jaar hevige regenbuien. De temperaturen variëren hier van -5 ° C tot 48 ° C. Dit heeft geresulteerd in een spectaculair landschap met indrukwekkende rotspartijen, ravijnen, steile geulen, kale hellingen met okergele tinten, en hier en daar een palmboom, wat cactussen en vetplanten.
We rijden nog niet naar Tabernas maar de andere kant op om eerst nog een rustige lunchplek te vinden. We rijden echter door een flink gat en daarbij breekt een achterlicht van onze fietsendrager af.
We draaien een parkeerplaats op van wat een Route 66 restaurant blijkt te zijn met bijbehorende camping/camperplek. Gelukkig is het hier nu droog, mijn haar is nog nat van de harde bui die we kort hiervoor gehad hebben.
Herman haalt eerst één fiets eraf en gaat creatief sleutelen om het weer gerepareerd te krijgen.
Een uur later lijkt het redelijk gelukt te zijn en besluiten we om hier de camping te gaan staan en bij het Route66 restaurant wat te gaan eten.
We vinden een plekje op deze camping en lopen terug naar het restaurant om voor de camping te betalen en wat te eten. Er is live western muziek is, een bijzondere ambiance met bijzonder publiek gekleed in westernstijl. We hebben prima gegeten en zitten zowaar tot einde van de middag nog lekker buiten bij de camper, dat hadden we niet meer verwacht vandaag.
We betalen hier 10 euro, elektrisch is niet beschikbaar maar douches en toiletten zijn er al wel.
’s Avonds begint het hier toch even te regenen…
Lees verder bij week 4.
Wat een mooie reis. Lekker genieten samen
Ziet er allemaal mooi uit hoor, die kant op. Aardige camperplekjes. Wij moeten toch ook een keer naar zuid-Spanje! Maar niet in de zomer… 🙂