2025 Spanje – Portugal in het voorjaar

Vervolg van week 6 2025 Spanje – Portugal in het voorjaar.

Maandag 24 maart 2025
We hebben heerlijk geslapen op deze prima camperplek en Berlanga de Duero is een mooi plaatsje. We komen hier graag nog eens terug maar dan met beter weer. Was het gisteren zonnig en koud, vanmorgen was het 3 graden met regen en natte sneeuw en dat voelt veel kouder.
Op de opening van het kasteel hebben we dan ook niet gewacht. We hebben besloten vandaag verder te rijden naar Belchite.
Via de Cl101 en de N24 rijden we een mooi route door een ogenschijnlijk verlaten landschap. Bij Villarroya de la Sierra oogt het weer levendiger, de lucht wordt nu ook lichter maar het wordt nog niet droger, wel is het al 6 graden. Naast wijnranken zien we hier ook weer bloeiende amandelbomen, een mooi gezicht. Bij Calatayud nemen we weg A1504 naar Belchite. Vandaag was het weer een mooie afwisselende route door een mooie omgeving.
In Belchite aangekomen is het eindelijk droog en parkeren we op de camperplaats aan de rand van het nieuwe dorp.

We gaan naar de informatie om tickets te kopen ( 8 euro p.p.) om het oude dorp te kunnen bezoeken, dit kan alleen met een gids.
Om 4 uur kunnen we met een aantal andere bezoekers naar binnen met een Spaans sprekende gids (een spraakwaterval) maar voor anderstaligen is er een audiogids op je telefoon te downloaden. Een bijzonder verhaal bij een bijzonder dorp.

De Slag om Belchite vond plaats in 1937 tijdens de Spaanse Burgeroorlog en duurde twee weken van 24 augustus tot 7 september, hierbij werd het dorp volledig verwoest. De ruïnes zijn behouden gebleven als monument en kunnen bezocht worden,
De Spaanse Burgeroorlog begon op 17 juli 1936: nationalisten onder leiding van generaal Franco begonnen een offensief tegen de zittende en democratisch gekozen republikeinse regering, de burgeroorlog werd een jarenlange strijd en duurde tot 1 april 1939.
Naast de vewoeste stad is vanaf 1939 het nieuwe dorp, Belchite Nuevo, gebouwd. Het oude dorp is blijven staan als herinnering aan de Slag om Belchite tijdens de Spaanse Burgeroorlog.

Na de anderhalf uur durende rondleiding lopen we het nieuwe dorp in op zoek naar een restaurant, maar we vinden er geen een die open is. Wel vinden we een supermercado en kopen daar wat voor ons avondeten.
Terug naar de camperplaats om eten te maken.
Overnachting: gratis.

Dinsdag 25 maart 2025
Via de A-1307 rijden we eerst naar Azaila en verder naar Alcañiz. Onderweg op een parkeerplaats gestopt om een foto te maken van een bijzonder object.

We rijden door het plaatsje Alcañiz op zoek naar een supermarkt, doen er de boodschappen en rijden door naar camping La Estanca Alcañiz net buiten deze plaats aan een stuwmeer, een eenvoudige camping met eenvoudig maar schoon sanitair.

We zoeken een rustig plekje uit en gaan eerst lunchen. Dan overleggen we wat we gaan doen, de camping ligt aan de Via Verde en we willen een stukje gaan fietsen, maar er liggen hier ook heel veel geocaches rond de camping. Het wordt een combinatie van een stukje Via Verde en caches zoeken.
De Via Verde vinden we hier minder goed aangegeven staan dan in Murcia en Andalucië.
Het is wel heerlijk weer om te fietsen, zo’n 16 graden en zon, net warm genoeg om in een shirt op de fiets te zitten en heel wat beter dan het winterse weer van de afgelopen dagen.

We zien onderweg nog een muurhagedis met een prooi in de bek.

Aan het eind van de middag zien we een donkere lucht aankomen en gaan we terug naar de camping. Heerlijk gefietst en net op tijd terug op de camping.
Even later begint het te onweren, maar veel regen viel er gelukkig niet, wel zien we een mooie regenboog.
Overnachting: 13 euro zonder elektrisch.

Woensdag 26 maart 2025
We zijn vanmorgen laat op en rijden eerst naar de lagunes van Alcañiz, een erg mooi gebied. We rijden er nog wat rond over de landwegen en keren dan om, om via Valderrobres naar Beceite te gaan.

Daar aangekomen gaan we bij de informatie de tickets kopen om de kloof Estrecho del Parrizal te kunnen bekijken.
We moeten daarvoor eerst nog een af en toe erg smalle weg vijf kilometer volgen tot we bij de parkeerplaats komen. We parkeren de auto en gaan aan de wandel, het is een 5 kilometer lange route onder andere over houten planken en trappen die ons door een prachtige kloof leidt. Als we denken dat we er zijn, blijken we nog een stukje verder te kunnen de kloof in. Een prachtige omgeving waar we erg van onder de indruk zijn. Als we aan het echte ‘eind’ van de kloof komen staat er een Duits echtpaar met een kind. Zij gaan terug zodat wij ook nog even alleen kunnen genieten van deze mooie plek. De foto’s kunnen niet de sfeer weergeven die wij daar ervaren.
Dan wordt het tijd om terug te gaan, we hebben de heenweg in 2,5 uur gedaan met veel oh’s, wow’s en fotomomenten. De terugweg naar beneden doen we in een uur.

Terug bij de auto zien we hier een bord staan dat het verboden is in de auto te slapen ’s nachts, dus we rijden eerst maar de vijf kilometer terug naar Belceite, daar hebben we ook weer bereik met de telefoon en kunnen we kijken waar we wel zullen overnachten.We komen uit op een camperplaats in Valderrobres. Er staat nog maar een camper dus er is nog ruimte genoeg.

Eerst lopen we dan het dorp in om te kijken of we ergens wat kunnen eten, maar ook hier is alles nog gesloten.

We lopen terug naar de camperplaats en gaan zelf eten maken.
Genoeg gelopen voor vandaag.
Overnachting: 4 euro, maar de parkeerautomaat werkt niet goed.

Donderdag 27 maart 2025
Lang geslapen en dezelfde weg terug naar Alcañiz, daar boodschappen gedaan en benzine getankt voor € 1,325 /liter.
Daarna verder naar het noorden, maar niet naar Huesca wat eerst het plan was. We doen het vandaag wat rustiger aan en rijden voorbij Caspe naar een parkeerplaats om lang te lunchen.
We fotograferen hier vlinders, insecten en bloemen en rijden daarna door richting Lleida.

Onderweg bij La Granja d’Escarp bekijken we de camperplek, blijven hier staan en genieten van de zon.
Aan het eind van de middag wandelen we het dorpje door. Op de terugweg zien we nog gieren vliegen, dan terug naar de camper om te eten.

Overnachting: gratis.

Vrijdag 28 maart 2025
We rijden vandaag wat verder naar het noorden tussen de perzik- en amandelboomgaarden door naar Bulguar, waar we tanken voor 1,319 per liter het goedkoopst tot nu toe. We spuiten hier meteen de auto af in de selfservice want hij is zó smerig en als we er tegenaan komen hebben we de kleren ook vuil. De auto en de fietsen (achterop) zijn hierdoor weer een stukje schoner geworden.

Dan rijden we door naar Àger, we verwachten hier dichterbij de Monte-Rei kloof te zijn en rijden de bergweg op, maar na een paar kilometer en een steeds slechter wordende weg met grote gaten keren we om op een moment dat het nog kan. We hebben geen idee hoe de weg verder gaat en hoever nog, de navigatie geeft geen weg meer aan dus voor de zekerheid maar terug.
Vanaf Àger rijden we via de C12 naar Tremp, maar onderweg komen we vlakbij Cellers nog enkele caches tegen bij een tunnel langs het meer en als we daar de bocht van de weg omlopen zien we ineens de besneeuwde bergen van de Pyreneeën, een mooi uitzicht. We kijken daarna nog bij het station van Cellers, maar vinden daar de cache niet, wel een heel bijzondere spoorwegovergang. Er hangt een ketting voor en er staat een bord dat je het spoor niet over mag steken, maar hier lopen wandelroutes langs en die gaan aan de andere kant van het spoor verder.

We rijden verder naar Tremp en bekijken daar de camperplek in het stadje, geen mooie plek maar wel rustig ’s avonds volgens de reviews. Deze camperplek heeft ook een bijzondere oplaadmogelijkheid voor e-bikes. Een kast met veel oplaadsnoeren voor verschillende merken, dit hebben we nog niet eerder gezien. We hebben geen zin om verder rijden en om nu nog naar Monte-Rei te gaan is het al wat laat.
We blijven dus hier overnachten en gaan nu eerst het stadje bekijken, wat caches doen en morgen maar weer verder.

Het is een prachtige dag met zon en een lekkere temperatuur.
Wat ons opvalt in Spanje zijn de vele sportfaciliteiten ook in kleinere plaatsen, sportvelden en speeltuinen, ook hier weer een parkje met speelmogelijkheden, voetbalveld, padelbaan, basketbalveld en een fietscrossbaan.
Overnachting: gratis.

Zaterdag 29 maart 2025
Vanmorgen vertrekken we via de C-1311 over de Coll de Montillobar naar Puente de Montañana en zien onderweg weer heel veel vale gieren vliegen. Eenmaal op de top van deze Coll de Montillobar parkeren we en kijken onze ogen uit door de minstens tientallen gieren die er vliegen, werkelijk ongelooflijk veel! Een heel bijzonder gezicht.

We vervolgen onze weg naar Puente de Montañana en vlak daarvoor zien we de afslag naar de Mont-Rebei kloof. Een kilometer of acht verder komen we bij de parkeerplaats voor auto’s met maximale hoogte van 2.30 meter. We kopen een parkeerticket voor 10 euro en parkeren de auto.
We lopen eerst naar het informatiepunt en vernemen daar dat het trappengedeelte pas na de kloof komt en dat we dus eerst de wandeling door de kloof kunnen maken en als we de rest niet willen doen, kunnen we gewoon teruggaan, vertelde de mevrouw ons.
We gaan aan de wandel en genieten van de prachtige omgeving. Langzaam wordt het wandelpad smaller en steniger, we moeten een hangbrug over die ik enger vind dan de Geierlay hangbrug in Duitsland. Maar goed, ik ben aan de overkant gekomen in de wetenschap dat ik dezelfde weg ook weer terug moet.

We lopen omhoog de kloof in met zo nu en dan een kabel om aan vast te houden.
Prachtig uitzicht op de kloof en de rivier onder ons. Zo nu en dan heb ik het moeilijk met mijn hoogtevrees, maar het gaat lang goed. Tot, volgens Herman, de laatste bocht, een voor mijn moeilijk stuk omhoog wat ik niet meer aandurf. Ik blijf op een wat vlakker stuk staan waar ik me wat veiliger voel en Herman gaat nog een stukje verder kijken en foto’s nemen. Volgens zijn zeggen was ik bijna aan het eind waarna de overgang naar de trappen was, maar ik was er helemaal klaar mee.

We lopen terug naar de hangbrug en ik heb weer geluk dat er niemand aankomt en ik er weer alleen over kan zodat hij ook minder beweegt. Daarna lopen we het steeds makkelijker wordende pad terug naar de parkeerplaats en gaan in de auto eerst eten. Ik voel me helemaal op van al deze stress.
We rijden de weg terug naar het dorp Puente de Montañana en rijden vandaar verder naar het noorden, doen onderweg boodschappen en zoeken een camping voor vanavond.
We komen uit op camping Alta Ribagorça aan de N-230 bij Vilaller zo’n 70 km van de Franse grens, waar we vriendelijk ontvangen worden. Een terrassencamping met schoon sanitair.
Vanaf de camping is er zicht op de besneeuwde bergen en volgens de mevrouw van de camping lag er vanmorgen nog sneeuw op de weg, hopelijk is dat morgen niet het geval.
We parkeren de auto, maar laten het dak nog naar beneden omdat er het zo nu en dan erg hard waait en we het weer even af willen wachten. Als het te hard blijft waaien dan slapen we vanavond beneden.
Overnachting: 20 euro all-in.

Zondag 30 maart 2025
Achteraf viel het met de wind wel mee, rond 22 uur nam de wind af en rond 23 uur hebben we het dak omhoog gedaan en zijn we boven gaan slapen, dat heeft toch onze voorkeur.
Vanmorgen is het 8 graden maar schijnt de zon alweer naar binnen, heerlijk.
We verlaten de camping, maar we gaan toch nog Frankrijk niet in, maar slaan af naar de N-260 over de Coll de L’Espina (1407m) en Coll de Fadas (1470m). Een erg mooie weg met mooi uitzicht op de besneeuwde bergtoppen, zeker met deze blauwe lucht.

Bij Castro vinden we een mooi parkeerplekje en hebben we gegeten en gewandeld naar een uitzichtpunt.

Het is verder een mooie weg die ons door een mooie kloof leidt met een aantal korte tunnels.

Daarna verder via Campo en weg A-139 richting Barbastro en net daarvoor zien we ineens een groep gieren heel laag boven de weg vliegen. Wat verderop zien we er veel op en langs de weg. Waarschijnlijk lag er een kadaver langs de weg waar de gieren op af kwamen, een heel bijzonder gezicht. Veel van de vale gieren hadden geen witte kop meer maar nu een rode kop.