2022 Zomervakantie Scandinavië week 3

Vervolg van week 2  zomervakantie Scandinavië   

Donderdag 4 augustus 2022
We gaan o.a. de omgeving van Hammarstrand bekijken.

Week 3

Donderdag 4 augustus 2022
We blijven hier nog een nachtje en laten de tent staan. Vanmorgen heerlijk geluierd en tegen de middag vertrokken om te wandelen en wat geocaches te doen. Eerst maar de boodschappen dan hebben we dat maar gedaan.   
Dan proberen we een multi op te lossen in het dorp, we hoorden op de camping dat de cache in het bos achter de camping zou liggen. We vinden het bord met de getallen die we moeten hebben, maar komen er nog niet uit. We laten deze voor wat het is en rijden verder richting een hangbrug die we willen bekijken. Waarschijnlijk hebben we die al eens gezien, maar als je al zoveel jaar kriskras door Zweden reist weet je op een gegeven moment niet meer zeker wat je wel en niet gezien hebt.

Onderweg ernaartoe komen we langs een bijzonder plekje, we zien hier en oude bezinepomp met alles erop en eraan (GC7RTFW).
De deur is open en we kunnen dus zelfs binnen kijken, ook is het mogelijk om tegen betaling van 5 kronen een kopje koffie te zetten. Een prachtige nostalgische plek.

         

Net als we daar staan komt er een Zweedse auto met aanhanger aan met daarop een oude Belgische motor uit 1951. De man en de vrouw vertellen ons dat er een motormuseum is in Vännäs bij Umea wat nog veel meer oud materiaal heeft en 21 augustus een bijzondere dag heeft als afsluiting van het seizoen. Die onthouden we om een keer te bezoeken. Zij rijden verder en wij gaan hier lekker picknicken.

         

Voor de hangbrug moeten we aan de andere kant van de rivier zijn en voor we het weten hebben we de afslag gemist en zitten we bij de afslag van Döda Fallet, daar zijn we in 2018 al geweest maar we vonden het er wel heel bijzonder. Er liggen nog een aantal caches die we toen niet gedaan hebben en waar we nu naar gaan kijken.

Döda Fallet een, door een menselijke fout, drooggevallen waterval in de rivier Indalsälven in de gemeente Ragunda. 

Door een catastrofale vergissing werd de machtige waterval Storforsen drooggelegd. Het Ragundameer verdween en een enorme vloedgolf vaagde boerderijen, watermolens en alles wat op haar pad kwam weg.
Tot ieders verbazing is daarbij helemaal niemand verdronken.
Dat gebeurde allemaal binnen 4 uur tijd op een junidag in 1796. Het was allemaal de schuld van de energieke en opstandige Magnus Huss. Deze koopman uit Sundsvall, die ook wel “Vildhussen” (Wilde Huss) genoemd werd, probeerde een houtvlotkanaal te bouwen langs de Storforsen, maar zijn dammen braken opeens door.
Sinds die dramatische dag werd Storforsen omgedoopt tot Döda Fallet (de dode waterval), een waterval zonder water met wonderlijke door stromend water gevormde steenformaties. Rond de ‘waterval’ lopen wandelpaden en is er een tentoonstelling. De omgeving is op sommige plaatsen erg steil. (Bron: www.zweden.com)

We wandelen door het gebied van de waterval en vinden er wat caches. Het blijft een bijzonder geheel en het heeft ook een mooi openluchttheater.

 

 
       

Daarna zouden we  naar de hangbrug, maar we zijn de hangbrug vergeten, die doen we morgen dan maar het is tenslotte vakantie. Op de camping lekker onder de douche want het was weer warm vandaag en daarna nog een handwasje.   

Vrijdag 5 augustus 2022
We blijven nóg een nacht staan, het voelt wel heel onwennig weer zo lang achtereen op een camping te blijven staan.
Na weer een luie start zijn we in de loop van de morgen op pad gegaan. Eerst weer langs de winkel in Hammarstrand voor vers brood en ons avondeten.  

Dan rijden we naar de parkeerplaats van de hangbrug en maken daar de mooie wandeling.

De hangbrug over de Indalsälven in Ragunda, verbindt Västerede/Österede met Edesmoarna, gebouwd in 1914 en 109 m lang.  

Aan de andere kant van de brug vinden we een cache en er ligt aan deze kant nog een letterbox. We lopen naar het startcoördinaat en zoeken een tijd tot we ineens iets vreemds, een buisje,  aan een boom aan de waterkant zien zitten. Het blijkt te dienen als een richtkijker waardoor we een punt aan de overkant van de rivier kunnen zien waar waarschijnlijk de cache ligt. We lopen nogmaals de brug over en volgen het paadje langs de rivier richting de plek en waar misschien de cache ligt. Als we er recht tegenover zijn zien we de cache al, een mooi gele brievenbus achter een boom. Gelukt dus!
We blijven een tijdje aan de waterkant zitten kijken naar de brug en lopen daarna terug naar de auto.

      

We willen een plekje zoeken om te eten en zien onderweg een bordje staan “Thailandska Paviljonen”, geen idee wat het is maar we gaan erheen.
Het blijkt een soort tempel te zijn gemaakt ter ere van en herinnering aan het bezoek van Koning Chulalongkorn van Siam in 1897.
Een bijzonder bouwwerk zo in deze omgeving.
We vinden ook hier weer enkele caches en rijden dan door naar het water om te eten. We vinden mooie picknicktafels bij het gebouw van een schietvereniging. Hier kunnen we mooi zitten lunchen. Na afloop volgen we de weg langs het water terug richting Hammarstrand.
Een rustige gravelweg langs het water en nog een enkele mooi caches erbij.
Inmiddels is het eind van de middag en rijden we teug naar de camping.

    

Zaterdag 6 augustus 2022
Als we vanmorgen wakker worden regent het en is het slechts 8 graden, dat valt wat tegen.
De lange broek maar aan i.p.v. de korte broek. We ontbijten onder het afdak van de schuilhut die wat verderop naast onze tent staat, daar zit toch niemand en dat zit wat ruimer dan onder ons luifeltje. Na het ontbijt  ruimen we de boel op en pakken de natte tent in en vertrekken van deze camping.

Eerst rijden we richting Östersund en tegen 10 uur komt heel even de zon door de wolken en wordt het zowaar 13 graden.

Via de weg Indalsleden komen we ook langs caches en we vinden een cache bij de kerkruïne van Sundsjö. Er is echt niet veel van het ooit kleine kerkje overgebleven, maar het ligt wel op een mooi plekje!

Vanaf de Indalswegen slaan we af en nemen de binnenweg zuidwaarts naar Gällo. We komen rond 12.30 uur aan op de enige camping hier, Camping Viking. Omdat het begin van de middag droger zou worden zetten we hier onze kletsnatte tent op zodat die dan kan drogen terwijl wij in de omgeving kijken.
Het regent met tussenpozen en we rijden wat rond in de omgeving en zoeken wat caches en sommige vinden we ook. Het Pelgrimspad Olavsleden loopt hier ook langs en daar willen we morgen, als het droog is, een stukje van lopen.

We vinden een cache op een mooi uitzichtpunt bij het nieuw centrum indoor skicentrum Mid Sweden 365, beter gezegd Herman vindt de cache want hij is naar boven gesneld. Dit is werelds langste skitunnel in een berg, maar op het moment dat wij hier zijn is het gesloten.
We hadden wel even binnen willen kijken. Buiten is er een soort klimbos en bijzondere tenten/hutten. 
Terwijl Herman boven de cache logt bij het uitzichtpunt vind ik beneden een stempelkast van het Pelgrimspad. Als we morgen hierlangs komen weet ik de stempel al te vinden voor in ons Pelgrimspaspoort.

     

Daarna terug naar de camping en daar gaan we eten in het restaurantje (Bar Bistro BlaBla) van de camping, heerlijk!
Na het eten gaan we kijken hoe het er met de tent voorstaat en die is droog!
We leggen de opblaasbare matjes en de slaapzakken erin. Tussendoor schijnt de zon nog even en zitten we voor de tent in de zon, maar warm is anders. We liggen vanavond waarschijnlijk op tijd in de slaapzak.
Camping Viking SEK 220 per nacht voor een tent inclusief douche, mooi en schoon sanitair.
Eventueel elektrisch kost hier SEK 50 per dag.
GPS: N 62 55.147 E 015 14.998

Zondag 7 augustus 2022
We blijven hier nog een nacht dus de tent blijft staan.
Vandaag willen we een deel van een etappe lopen van het Olovspad/Olavsleden.
Een route die 12 km zou zijn en die route lopen we dan tot de helft en weer terug, is het plan.
Er schijnt wel een bus te rijden van Pilgrimstad naar Revsund maar daar hebben we niets van kunnen vinden. Wel een trein die gaat van Pilgrimstad naar Grällo.

We rijden van de camping naar Revsund en parkeren daar de auto naast de kerk waar ook het pad langs loopt. Hier kunen we meteen weer een stempel zetten in ons Pelgrimspaspoort.

 

     

We loggen de cache die hier ook ligt en gaan op pad. We zien een bordje voor fietsers en ruiters dat de andere kant op wijst, zij gaan aan de andere kant van het meer langs.

Het begin gaat goed, we hebben een mooi vergezicht en we komen langs een paar huizen waar men twee stoelen en een tafel heeeft staan met een bordje erbij: “Welcome Pilgrims: sit down and rest and try some of the home-made wine”, tevens staat er een doos bij met snoepjes en er ligt een gastenboek. Herman proeft een beetje van de wijn en Eugeni schrijft in het gastenboek.

     
Daarna lopen we weer verder op dit mooie pad, wat verder slaan we af het bos in en dat pad lijkt veel minder belopen waardoor het minder makkelijk loopt. We komen we zelfs een paal tegen waar een teller in lijkt te zitten. Zouden de wandelaars worden geteld?
Gedurende de route vinden we ook een aantal caches en we zien heel veel mooie paddenstoelen.

     

Na een tijdje komen we aan bij het meer en volgt het pad de waterkant, soms hoog door het bos en dan weer dicht langs de waterkant. Ik pak hier mijn stokken erbij omdat het erg lastig loopt en ik bang ben te vallen. De stokken geven toch wat meer ondersteuning.
Als we zo’n zes km gelopen hebben zouden we eigenlijk teruggaan, maar ik hoop op een mogelijkheid om via een andere weg terug te kunnen gaan dan dit zelfde pad omdat ik het best pittig vond en een aanslag op mijn knieën.
Ook komen we nog bij Halbergsgrottan, een kleine grot waar ooit, heel lang geleden, iemand die van moord verdacht werd een tijd in gewoond zou hebben.
We lopen verder en verder, maar de weg lijkt er niet te zijn. Uiteindelijk komen we aan in Anviken (enkele huizen groot) en daar komen we mensen tegen en vragen we wat de kortste en snelste route terug is. “Via hetzelfde pad” is het antwoord, via de weg wordt het wel 25 km omdat je dan helemaal om moet lopen. Maar in Pilgrimstad kun je de trein pakken en dat is nog maar 2 km van hier, ons besluit is genomen, we pakken de trein naar Gällo en lopen vandaar naar de auto. De bus rijdt hier ook niet op zondag. We moeten stevig doorlopen om de trein te halen van 16.51 uur en net als we aankomen bij het station van Pilgrimstad vertrekt de trein net!

Als we op het bord kijken blijkt de volgende en tevens laatste trein rond 21 uur te gaan en dan nog 8 km lopen naar de auto! Herman stelt voor om dan maar alleen het pad terug te lopen en de auto op te halen, maar het lijkt mij beter om te proberen te liften. Liften hebben we geen van beiden ooit gedaan in ons leven, maar we kunnen het proberen.
We lopen naar de doorgaande weg en daar bij een bushalte stellen we ons op met de duim omhoog. Dit is een mooie plek zodat er direct voorbij ons gestopt kan worden en warempel na zo’n 10 minuten stopt er een auto, een vrouw alleen die zegt normaal geen lifters mee te nemen maar wij zagen er wel betrouwbaar uit! Ze moet voorbij Gällo zijn en kan ons daar wel afzetten. Tijdens de rit hebben we een leuk gesprek en als ze hoort dat de auto in Revsund staat en we dus nóg een heel stuk moeten lopen zegt ze wel even om te rijden en zet ons naast de auto af! Geweldig, wat zijn we hier blij mee, ik was al zó moe. Herman normaal niet van zo’n afstand maar nu ook wel door het zich aanpassen aan mijn tempo.

We stappen in en rijden terug naar de camping, wat een mooie en bijzondere dag was dit en wat zijn we blij met die onbekende Zweedse dame uit Stavre.
We blijven hier nog maar een nachtje voor wat rust.

Nog wat foto’s van onderweg:

     

     

      

Maandag 8 augustus 2022
Vandaag is het onze trouwdag (42 jaar). Na een luie ochtend willen we voor we op stap gaan voor vanavond reserveren in de bar bistro op de camping, waar we eergisteren ook heerlijk gegeten hebben. Helaas blijkt deze alleen in het weekend geopend. Goed om te weten, we rijden dus eerst maar naar de supermarkt. 

Daarna proberen we nog enkele caches te doen en rijden naar Pilgrimstad om de Olavsbron te bezoeken. 

     

 

 

 Hier in de hut zou de laatste stempel van deze etappe zijn, helaas blijkt de stempel verdwenen te zijn, dat is wel jammer voor alle wandelaars.Het Pelgrimsbezoekerscentrum dat we willen bezoeken blijkt er niet te zijn en de mini-bierbrouwerij is tijdelijk gesloten. We rijden dan maar terug naar de camping.

Dinsdag 9 augustus 2022
We hebben vanmorgen weer rustig aan gedaan en zijn pas om half tien van de camping afgereden en dat is best laat voor ons doen.
We rijden eerst nog naar 2 caches vlakbij de camping die aan het Olavspad liggen en dan de doorgaande weg op. Doordat we de verkeerde kant op draaiden zijn we nog naar Stavre geweest waar de vriendelijke mevrouw woont die ons een lift gegeven heeft. Een klein dorpje met een bootverbinding naar Ammer.
We rijden terug naar Gällo, zien weer een aantal kraanvogels en vervolgen onze weg richting Östersund, maar slaan de zijweg in naar Fanbynn en Marsätt. We komen hier langs een cache en die tegenover een voetbalveld ligt, nou ja voetbalveld, het is meer een knollenveld. Het is wel een heel bijzonder voetbalveld, de kleedkamer is het nog best onderhouden lijkt het en geen huis te zien in de omgeving.

     

 We rijden deze weg verder langs een mooi meer en komen onderweg een aantal letterboxen tegen die we vinden. Ook vinden we een cache die bij een steen ligt die op één punt lijkt te balanceren. Het is een weg waar we bijna niemand tegenkomen en de laatste cache ligt bij een brug met een mooi uitzicht op het meer aan beide kanten.

Hier zien we ook de rups van witvlakvlinder.

 

De laatste cache ligt bij een houtzagerij aan het meer Singsjön. waar we ook meteen lunchen aangezien hier een mooie picknicktafel bij staat. Het waren weer mooie plekjes en we hebben mooi weer.
We rijden door naar Östersund en doen daar boodschappen, maar wat een mensen weer hier! Het is al een aantal dagen geleden dat we in een grote plaats waren met zulke grote supermarkten.

 
Het wordt tijd om voor een plekje te kijken voor vanavond, maar dat vinden we in deze drukke omgeving altijd wat lastig en we rijden daarom door naar Lit waar we al vaker gestaan hebben.
Maar eens bekijken of we nog een stukje van het Olavsleden willen lopen of dat we het verder voor een ander jaar bewaren…
We hadden nog graag naar Noorwegen gewild ter hoogte van Trondheim, maar volgens mensen die er vandaan komen is het er op veel plaatsen slecht weer en koud.
We betalen hier SEK 230 incl. douche.
GPS: N 63°19.151 E 014°51.902

Woensdag 10 augustus 2022
We hebben een slechte nachtrust gehad. Zagen we gisteravond als jongelui met drank en een gitaar de grote tipitent ingaan als we willen gaan slapen rond half elf, horen we ze nog steeds.

We slapen een tijdje maar elke keer als ik wakker wordt hoor ik muziek, meezingen en gebonk. Om drie uur is dat nog steeds het geval en ik kan niet meer slapen, ook Herman is inmiddels wakker en na een tijdje besluit Herman er toch heen te gaan.
Nu blijkt dat het ‘feestje’ in de grote tipitent al afgelopen is maar dat het uit de caravan achter ons vandaan komt. Herman bonkt hard op de deur, trekt de deur open en zegt dat het hier geen disco is en dat het nu stil moet zijn. Er zit binnen maar één man met een geluidsinstallatie om zich heen op een gitaar te spelen en mee te zingen en te tokkelen.
De man had Herman verbluft aangekeken maar daarna was het wel stil en na een tijdje zijn we weer in slaap gevallen tot vanmorgen half acht. Toen hoorden we de regendruppels op de tent.
Water koken we hier in de keuken en we besluiten daar ook maar te gaan eten nu het buiten nog regent. Daarna opgeruimd en de natte tent ingepakt. Het wordt langzaamaan droog en de zon komt er ook weer door. 

We rijden richting Krokom en verder richting Noorse grens, maar onderweg kijken we nog voor wat caches. We vinden een cache bij het Mus-Ollesmuseum, maar het museum in nog gesloten, dan maar geen blik werpen.
Een tijdje later komen we langs het Ǻse kalkmuseum en we vinden de cache, maar het museum blijkt alleen in juli geopend te zijn. Bij het  ene te vroeg en bij de ander te laat, dan maar weer verder. We halen onderweg bij een supermarkt brood en avondeten en tussen de middag vinden we een mooie plekje om te eten bij een cache bij een schuilhut en een bankje. Prima plekje met uitzicht op de rivier Indalsälven.
We rijden later de weg nog even verder naar het vliegveld Molanda, maar daar is het hek gesloten en zien we niets van.
We rijden Camping Ristafallet in eerste instantie voorbij en gaan kijken bij Camping Ǻre, hier is weer een apart tentenveld maar wat weggestopt in een donker dalletje leek het, wij vinden het een benauwende plek en rijden toch terug naar Camping Ristafallet en daar is ook nog plek. Ook hier een apart tentenveld maar dat ligt het dichtst bij de stroomversnelling/waterval en dat willen wij niet. Dan krijgen we weer een lawaaierige nacht, dus we vragen om op een plek met elektrisch te mogen staan en dat mag ook alhoewel we geen elektrisch afnemen. We staan dus wel tussen een camper en een caravan en tegenover ons een camper, maar verder van het lawaai vandaan. Bij het tentenveld voel je de grond trillen door het geweld van het water én een lawaai! Er staan hier overigens ook campers tussen. Deze waterval hebben we al eens bezocht en nadat we onze tent opgezet hebben rijden we naar de andere kant van de waterval om het van die kant te bekijken en maken daar nog een mooie wandeling.
  
Dan wordt het etenstijd en rijden we terug naar de camping, die inmiddels aardig volgelopen is, maar met slechts één andere Nederlander.
Het Olavspad loopt hier pal langs en we weten nog niet of dat nog wat gaat worden. Het was vandaag toch weer een mooie dag met zon en 23 graden.

Camping Ristafallet bij de gelijknamige waterval/stroomversnelling een nu helemaal vol geworden camping met redelijk sanitair.
We betalen hier wel SEK 295!
GPS: N 63 18.782 E 013 20.778

Lees verder bij week 4